Veraph - ostatnia szansa

[Arya]

Przewróciła oczami. Kolejny, któremu się podobam... Odepchnęła go od siebie i zaczęła iść dalej. Po chwili odwróciła się do niego, jakby chciała coś powiedzieć, jednak powstrzymała się. Jakby zaczęła już coś mówić - szybko by nie skończyła.

[Mohamed Khaled]

Wtedy do sali wbiegł jeden z zaprzysiężonych. Panie! Kratos niedawno wjechał do kolonii karnej! Wtedy mag się zaśmiał.. No to już nie wróci... Edward! Ade! wbiegli obaj. Pierwszy wymieniony rzucił Ci spojrzenie. Szykuj ludzi! Jedziemy do mojego ojca! I zaczął głośniej rechotać... I teraz co zrobi twoja bohaterka? Jest pewien sposób, by zatrzymać go w obozie, razem z innymi. Lecz, musisz użyć mocnych argumentów ()

//Podpowiedź: Uczucia

[Arya]

No nie..wszystko idzie nie tak, jak powinno.. Zaczęła gorączkowo myśleć, co teraz zrobić, by nie wyglądało to sztucznie. Posłała błagalne spojrzenie Edwardowi. Miała nadzieję, że zrozumie, o co jej chodzi. Odwróciła się teraz do Dartana. Miała ochotę udusić go w tym momencie, wiedziała jednak, że ma zerowe szanse. Zamiast tego z trudem przywołała na twarz chytry uśmieszek. Podeszła do niego powoli. - A czemu miałby nie wracać? Czemu miałby umierać? To jest teraz twoje największe marzenie? Splamić sobie ręce krwią własnego brata? A może wolałbyś zostać teraz tutaj, ze mną? - Przeklinała się teraz za to, że nie zna sztuki perswazji. Nie miała za bardzo pojęcia, co robić, by ten nigdzie nie wyjeżdżał..

[Mohamed Khaled]

W kolonii jest pełno demonów. Myślisz, że po co oni stworzyli barierę? By je powstrzymać. A z informacji wiem, że Kratos gówno wie na temat walki z demonami... Oczywiście było to kłamstwo I to nie spalmie sobie dłonie, acz demony tam przebywające.
Edward nie zwracał na ciebie uwagi. Może był speszony, może nie.
Może i bym wolał. Nie chce kończyć dnia rozlewem krwi... Udało Ci się, jednak po części. Edward! Przejmij dowodzenie i jedź do Ron'dla, i do Geroth! Zbierz ludzi!
Tak jest! I wyszedł nawet na ciebie nie patrząc.. A mag objął cię dłońmi, i poprowadził do pokoi...

[Arya]

Teraz to Arya myślała, w co się wpakowała. Czy zdoła dalej kłamać? Miała wrażenie, że jego dłonie palą ją przy dotyku. Westchnęła cicho i poszła posłusznie z nim do pokoju.

[Mohamed Khaled]

Weszliście. W środku pełno było ksiąg, i pergaminów. Na środku stało dębowe biurko, na którym leżał miecz z stali. Był uszkodzony, więc także nie zdatny do walki... Po prawej stronie była półeczka pełna różnych trunków. Mag podszedł tam, i wziął jeden z lepszych. Położył przed tobą kieliszki, i nalał...

[Arya]

Wzięła jeden z kieliszków i łyknęła jego zawartości. Mocne. Ostawiła go z powrotem. Alkohol może źle podziałać na logiczne myślenie, a wolała tego teraz uniknąć. By zyskać na czasie, zaczęła się ciekawie przypatrywać księgom.

[Mohamed Khaled]

Mag gdzieś na chwilę się teleportował, a ty oglądając księgi - spostrzegłaś taką na której widniało "Historie rodu z Dziada, pradziada..."

[Arya]

Zdjęła księgę z półki i zaczęła szybko przewracać strony, by wyczytać jak najwięcej w krótkim czasie, nim Dartan wróci.

[Mohamed Khaled]

[..]I narodził się.. Alagrond. Ten który w przyszłości będzie miał syna, i władać będzie żywiołami[...]Minęło dwadzieścia pięć lat, gdy narodził się on. Syn arcymistrza żywiołów, ten który powtórnie wstanie z grobu, i znajdzie swego syna. To do niego należy teraz spłata długu. Ale on nie chce. Zabije własnego ojca, nim jego syn się narodzi..[...]
Stało się! Aendrian narodził się! Jego ojciec żyć nie będzie, zginie w walce z ojcem swym. Za to ten.. Będzie miał dwóch potomków, którzy odwieczną walkę będą prowadzić, póki jeden nie zniszczy drugie.. Bowiem żaden nie może żyć, dopóty żyje drugi..[..] I narodzili się! Jeden szybciej od drugiego, jednak moce idą na drugiego... Vreandril służyć będzie ojcu, aż do czasu gdy jego brat polegnie... Ale to drugi zwycięży. Przyjmie postać maga ognia, zabije swych krewnych, i uczyć się będzie dalej. Jego żywiołami będą wszystkie możliwe, i tak jak jego pradziadek... zginie z ręki swego syna...[..]  Dalej nic nie zostało zapisane..

[Arya]

Przeczytała tekst jeszcze kilka razy, by móc zapamiętać treść i później zrozumieć znaczenie. Nie lubiła takich pogmatwanych zdań, trudno z nich coś zrozumieć. Przeczytała powtórnie tekst. Zastanawiała się nad znaczeniem zakończenia. Coś chodziło jej po głowie, być może dobrze zrozumiała, albo nie... O przepowiedni wie już od jakiegoś czasu, ale...Odłożyła książkę na miejsce, by nie zostać przyłapaną z nią, kiedy Dartan wróci.

[Mohamed Khaled]

//Ale zrozumiałaś o co w tym chodzi, co nie?

Dartan nie wrócił, ale wbiegł Edward. Zaczyna się! krzyknął już w drzwiach! Jednak nie pojechał, a siedział w obozie. Atakują nas!

[Arya]

// Nie Znaczy się - tylko trochę.

- Kto atakuje? Mówiąc to, wybiegła na zewnątrz, by się rozejrzeć.

[Mohamed Khaled]

NIESPODZIANKA! Rzekli wszyscy! Andre, jego żona, Scatty i reszta bandy którą już kiedyś poznałaś. Zrobili dla ciebie przyjęcie niespodziankę, postawiono w chu@ wielki stół, przy którym siedzieli wszyscy.

[Arya]

- No chyba sobie żartujecie. Rzekła cicho, tak, że nikt jej nie słyszał. Schowała broń, którą uprzednio wyciągnęła. O co chodzi tym razem? - Dodała głośniej.

[Mohamed Khaled]

Nie podoba się? Posmutnieli wszyscy. Przyjęcie niespodzianka rzekli równo...

[Arya]

Nie no, oczywiście, że się podoba... Przywołała na twarz uśmiech. Ale.. z jakiej to okazji?

[Mohamed Khaled]

Z okazji waszych zaślubin! Wykrzyknęła Velaya tak radośnie, że aż się wywróciła.

[Arya]

Z..zaraz..co?! No chyba nie z... Zaczęła przeszukiwać wzrokiem zebranych ludzi, by znaleźć Dartana i uciąć sobie z nim pogawędkę.

[Mohamed Khaled]

Tak z... i znalazłaś go. A raczej on ciebie. Stał za tobą w garniaku.. Chce zawrzeć pokój z bratem, a to możliwe jest tylko przez ślub...