Ruiny Gildii

[Nocturn]

Nocturnus bez słowa podążał za czarodziejką.

[Hagmar]

Aragorn również potuptał za elfką.

[Elrond Ñoldor]

- Nie wiem, czy zdajecie sobie sprawę, drodzy nekromanci, ale gdy będziemy stąd wychodzić, a Ci wszyscy opętani, których wyrżnęliśmy znajdą sobie kolejne ciała, będziemy mieli przepierdolone - rzucił na przód pochodu.
- Ja mam sól. Na następny raz nie pędźmy jakby nas śmierć goniła, tylko obsypmy ją wokół tych pajaców, by nie mogli się wydostać.

[Hagmar]

- Sól mogą zdmuchnąć.

[Elrond Ñoldor]

- Nie raz i nie dwa razy sól uratowała mi dupę i o ile nic się nie zmieniło w świecie astralnym, demonicznym i czarno-magicznym, to będę się trzymał tego, co mnie kiedyś Canis nauczył i jego mistrz.

[Hagmar]

- No nie zmieniło się, ale bezpieczniej narysować pentagram kredą.

[Elrond Ñoldor]

- Nie pamiętaj jaki - przewrócił oczami. - I nie widzę, byś coś tam rysował.

[Hagmar]

- Nie zabrałem kredy.

[Devristus Morii]

Schodziliście po schodach i widzieliście, że runy ochronne zostały zniszczone. Bariery postawione w tym miejscu nie było. Półki w salach były puste.
Mam złe przeczucia. Bardzo złe. Jeśli dostali się do tajemnego skarbca to Devristus mnie zabije.

[Hagmar]

- Ruszajmy więc.

[Nocturn]

- Czyżby sprawdziły się nasze najgorsze prognozy?

[Elrond Ñoldor]

Elrond w milczeniu szedł z grupą ubezpieczając tylu. Miał tatuaż chroniący go przed opętaniem, więc nie mógł stać się potencjalną ofiara zagubionej zjawy. Trzymał kostur w dłoniach i czekał na wszystko.

[Devristus Morii]

Atmosfera stawała się co raz bardziej gęsta i niebezpieczna. Gdy zeszliście na ostatni już poziom zobaczyliście pełno maginów. Jeden z nich przebywał w środku komnaty, gdy Was zauważył teleportował się.
Nieeeeeeeeeeeeeeee!!!!!!!!!!! wydarła się Elfa i posypała w jego stronę kule ognia. Zniszczyć ich! Zniszczmy tych skurwysynów!

Opętany magin ognia

Sztuk przeciwników 25!

[Elrond Ñoldor]

- Aresh elishesh oshia hush ilishash! - wyskandował szybko zaklęcie, krzyżując ręce na piersiach. Jego ciało momentalnie pokrył szary nalot, by stać się kamienną skorupą, pokrywającą ciało maga.

[Hagmar]

Ile trwa wypowiedzenie jednego, ale potężnego czaru? Zależy od długości formuły. Dracon zebrał w sobie całą moc jaką miał. - Upiltu! Upiltu! Upiltu! Upiltu! Upiltu! Upiltu! Z każdym razem wskazywał inny punkt, w odstępach sekund 6 eksplozji magicznej energii rozrywało ciała maginów na strzępy. Oczywiście Aragorn użył Edzia jako tarczy.

15/25

[Devristus Morii]

Kiedy 10 maginów poległo reszta przeciwników zaczęła się teleportować.
To wróży źle! Uciekamy stąd! Kto może niech się teleportuje, kto nie ten niech biegnie ile sił w nogach!

Tymczasem na górze magini zbierali się w okół ruin skupiając swoją moc.

[Hagmar]

Aragorn teleportował się.

[Fakiron]

Fakiron biegł jakby go sam Rasher gonił,aby tylko wydostać się z ruin.

[Nocturn]

Mag wybiegł na powierzchnię, gdyż jego wiedza na temat teleportacji była zbyt mała, by móc przemieszczać się na większe odległości.

[Devristus Morii]

Gdy już wszyscy byliście na zewnątrz elfa skierowała Was w stronę miasta. Tyymczasem za Waszymi plecami: