Morderstwa w Ansir

[Isentor]

- Dotąd zabito 4 osoby. Ofiary nie łączy w zasadzie nic, poza tym, że umarli w dziwaczny sposób. Pierwsza ofiara dosłownie straciła oczy w wyniku stopienia. Druga ofiara została rozerwana od środka przez krzew, który wyrósł jej w brzuchu. Trzecia ofiara utonęła, nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie fakt, że do utopienia doszło w upalny dzień, na środku pola, które uprawiał ów nieszczęśliwy rolnik. Czwarta ofiara została zmiażdżona przez miejski dzwon. To chyba najnormalniejsza ze śmierci.

[Devristus Morii]

Może z pozoru nie łączy ich nic, ale może miały tego samego wroga albo były w tym samym miejscu. Ach te zagadki. Stawiasz bardziej na demona czy nekromante?

[Gunses]

- Magią to śmierdzi na kilometr - stwierdził Gunses - Trzeba określić czy czwarte zabójstwo również jest powiązane z poprzednimi. O ile jeszcze pierwsze trzy morderstwa można by podszyć pod jakiegoś czarownika lub wprawnego alchemika, to ostanie było albo przypadkowe albo wywołane typowo przez kogoś z wielką krzepą lub władającego magią. Wydaje mi się, że ktoś eksperymentuje nad nowymi zdolnościami. Wybiera ofiary daleko od stolicy. Musi być pewny siebie. Nie ukrywa zwłok. Albo nie ma na to czasu, albo czuje się na tyle bezkarny.

[Mogul]

Ork zastanawiał się co on tutaj robi. Nigdy nie uczestniczył w żadnym śledztwie, więc miał znikome doświadczenie na ten temat. Spojrzał się na pozostałych. Na szczęście miał wystarczająco ogarniętych znajomych, którzy mogą pogłówkować trochę za niego. Będzie się odzywał gdy uzna to za stosowne, gdy może na coś bardziej istotnego wpadnie. Z demonami bardzo dobrze mu się walczyło, ale gorzej było z nekromantami. W sumie nigdy nie spotkał takowego. Jego wiedza na ten temat była dosyć znikoma, ale tacy posługują się dosyć brzydkimi sztuczkami. Plugawymi w dodatku, bo jak inaczej nazwać przyzywanie i wysługiwanie się zmarłymi. Zastanawiało go jednak jakie cele ma ten ktoś.
- Musimy poznać motywy tego czegoś. Czy to psychopata zabijający dla frajdy w dość niecodzienny sposób, czy coś za tym kryje się innego.

[Isentor]

- Na pierwszy rzut oka wygląda na robotę nekromanty, który rzuca klątwy.

[Gunses]

- Będziemy badali zwłoki, czy zleciłeś już to komuś wcześniej? - zapytał wampir. Umiał on czytać z krwi - Dawno były te morderstwa?

[Hagmar]

Aragorn jechał nieco z tyłu, słuchał i analizował. W sumie to jego towarzysze powiedzieli wszystko co było do powiedzenia. Fakt że na te 4 zgony ten trzeci zdawał się być przypadkowy.

[Isentor]

- Ciała zbadał tylko lokalny medyk. Nie znalazł niczego szczególnego. Zapewne zmarli zostali już dawno pochowani.

[Hagmar]

- A więc czeka nas zapewne ekshumacja, działamy oficjalnie czy pod przykrywką? Ja zawsze mogę powołać sie na służby specjalne.

[Isentor]

- Myślę, że nie będzie zbytnio co oglądać przy zwłokach. Działamy jako kroczny pakt.

[Hagmar]

- A czymże jest Kroczny Pakt Mistrzu? - zaśmiał się dracon wiedząc że Isentor się przejęzyczył.

[Isentor]

- Od dziś jesteś jego członkiem, bo całą drogę pokonujesz z buta - zażartował Isentor.
Droga zajęła wam ponad dzień, przejechaliście przez Atusel i obraliście kurs na Ansir. Trakty były puste i spokojne. Nie natknęliście się nawet na zbłądzone zwierze. Przed wjazdem do wioski napotkaliście grupę rolników. Isentor spytał się ich o miejsce przebywania sołtysa. Nie trudno było się domyślić, że przesiaduje w lokalnej karczmie.

[Hagmar]

Tam też się udaliśmy. Dracon wszedł pierwszy. W sumie to był tu pierwszy raz. Od momentu gdy dostał te ziemie nie miał czasu by je objechać. - Szukamy sołtysa. - powiedział do zgromadzonych.

[Isentor]

Miejscowi byli nieco zmieszani na widok czarnego jaszczura ze skrzydłami który potrafi mówić. Gdyby za Aragornem nie ujrzeli jego kompanów - ludzi, zapewne zareagowaliby dość agresywnie. Mężczyzna siedzący przy stole i pijący wino odgonił towarzyszy biesiady i zawołał was do siebie.
- Zapraszam Panów!

[Mogul]

Oczywiście ork podszedł do stołu lecz nie usiadł. By okazać szacunek czekał, aż pierwszy to zrobi Isentor. No, w końcu tak powinno być.

[Isentor]

Isentor przywitał się z sołtysem, przedstawił swych kompanów i dosiadł się do stołu.
- Zjawiliśmy się w sprawie morderstw, które miały ostatnimi czasy miejsce w Ansir.
- Dopisz Pan jeszcze jedno do listy.
- Co się stało?
- Jeden z naszych strażników, zamarzł wczorajszej nocy.
- Zamarzł? Przecież w nocy nie było aż tak zimno.
- Problem w tym, że on naprawdę ZAMARZÂŁ. Znaleźliśmy go rano zamarzniętego w pozycji wartowniczej, twardego jak lód. Do tej pory jeszcze się nie rozmroził. Leży u medyka oczekując pochówku. Możecie pójść się przekonać na własne oczy.
- Dziękujemy sołtysie za poświęcony nam czas. Panowie, idziemy to sprawdzić, czy chcecie zjeść?

[Gunses]

- Jeśli czarninę tutaj podają? - popatrzył na kuchnię - To bym zwędził główny składnik przed dodaniem

[Mogul]

Wyszczerzył kły. Są na świecie rzeczy, których się jednak nie odmawia.
- Możemy coś zjeść. Wzruszył ramionami. I tak ten kolejny trup im nie ucieknie. Do tej pory wydawało mu się, że zabójstwa mają dziwny związek z żywiołami. Pierwszy z ogniem, drugi z ziemią, trzeci z wodą. Czwarty z powietrzem. Gdyby powiedział to innym, pewnie najwięcej dziwiliby się jaki związek ma wielki dzwon z powietrzem, ale dla Mogula było to oczywiste. Dzwony i różne takie wydają dźwięk, które nie widać, zupełnie tak jak powietrze. Można jedynie usłyszeć świst i nic więcej. Można to odczytywać jeszcze inaczej. ÂŻeby dzwon uderzył w człowieka musiał przefrunąć kawałek. Ale to były jego głupie myśli, które szybko zburzyła piąta ofiara. Zamarzł, ta dwa razy woda. Jak dobrze, że się nie odezwał.

[Hagmar]

- Można by coś zjeść, karczmarzu piwa i kurczaka.

[Gunses]

- I kaczej krwi! - zakrzyknął jeszcze Gunses
- Mówiłeś Isentorze, że to może być nekromanta rzucający klątwy. Stopione oczy, wyrośnięty krzew i utopienie jeszcze wydaje mi się dość sensowne. Ale klątwa związana ze śmiercią przez przygniecenie dzwonem? To możliwe?