Trudne czasy

[Hagmar]

Bu. Rzucił w stronę ostatniego wojaka który ze strachu zesrał się w gacie i zaczął uciekać. Dracon wyszarpnął swój miecz z ciała zabitego. Dogońcie go, zsapałem sie...

[Elrond Ñoldor]

- Zabijamy, przesłuchujemy? - powiedział spoglądając na dezertera.

[Hagmar]

Zabi... jcie... Kurwa... starzeje sie... Odparł chichocząc.

[Devristus Morii]

Anash! powiedział Elf i rzucił pociskiem w uciekającego wojaka. Miło było patrzeć na wybuch i pochłaniające ciało języki ognia. Zabity

[Elrond Ñoldor]

- A gdzie miłosierdzie? Nadstawianie drugiego policzka, przebaczanie? Może mieli rodziny, kochające dzieci, żony czekające z ciepłym obiadem - Elrond zaśmiał się. - Straszne mordercze skurwiele się z nas zrobiły. Naprawdę.

[Hagmar]

A nie było tak od zawsze aby? Rzekł i gwizdnął na konia. Ale fakt... każda nasza walka to rzeź, jesteśmy na wojnie. Pieprzyć miłosierdzie.

[Elrond Ñoldor]

- Ja wiem? W zamierzchłych czasach, gdy mieliśmy jeszcze spiczaste uszy, walczyliśmy ze złem. Walczyliśmy z takim wrogiem, który sam chciał naszej śmierci. Być może zdążyliśmy tych już wybić i szukamy sobie nowych? Bardziej pospolitych celów? - wsiadł na konia. - Odwiedziłbym kontynent. Powalczył z prawdziwym wrogiem, a nie posranymi gołowąsami, ledwo od cycka oderwanymi... Wiaa! - krzyknął na wierzchowca. Przed nimi był jeszcze kawał drogi.

[Devristus Morii]

Może niedługo to wszystko się zakończy? Może Isentor coś wymyślił z urządzeniem niszczącym mgłę? powiedział Elf jadąc znowu.

[Hagmar]

W sumie masz rację Edziu. Kiedyś wszystko było lepsze zresztą. Powiedział wskakując na konia. Też bym wyrwał się z tej wyspy. Po wojnie wyjeżdżam do Tinriletu, na cały miesiąc. Drinki z palemką, szum fal i półnagie kobiety przynoszące owe egzotyczne alkohole... potem masaż i lekka kolacja. Tylko że to kosztuje tyle co pluton krasnoludzkich strzelców. Rozmarzył się. Zdobyłem plany czegoś takiego nawet. Pamiętacie?

[Elrond Ñoldor]

Elrond uniósł brwi. Jego pamięć wyglądała jak tyłek starej kurwy.

[Devristus Morii]

Pamiętam. A jaki przełom wtedy był w sprawie mgły powiedział z uznaniem Elf i dziwnie spojrzał na Elronda jakby ten miał pamięć jak dupa starej kurwy.

[Hagmar]

Taaa, tylko że nie umiemy tego zbudować. Powiedział gdy wjeżdżali na niewielką polanę. Dobre miejsce na nocleg co nie?

[Elrond Ñoldor]

- Aaaaa... Pamiętam - czyli istniała dla niego jeszcze iskierka nadziei. - Tak, polanka zaiste pinkna. Nad tymi planami to kto pracował? Król? Magowie? Krasnale?

[Devristus Morii]

Król razem z Elish Ehru. powiedział Elf Polanka w sam raz na nocleg

[Hagmar]

I doszli do czegoś? Spytał schodząc z konia. Rozpal ognisko Dev, ide po chrust.

[Elrond Ñoldor]

- Właśnie...Doszli? - powiedział zdejmując siodła z koni. Im też należał się odpoczynek.

[Hagmar]

Dracon wrócił po chwili z gałązkami i innym leśnym badziewiem, ułożył wszystko elegancko i czekał aż Dev rozpali ogień.

[Devristus Morii]

Heshar! wypowiedział Elf a z jego dłoni buchnął skoncentrowany słup ognia, dzięki któremu rozpalił ognisko.

[Elrond Ñoldor]

- Dobrze wiedzieć - odrzekł. - Na ząb by się coś przydało. Dzik albo sarenka... Mi starcowi po lasach nie wypada biegać...

[Hagmar]

Nie mam łuku. A po za tym jesteśmy na terytorium wroga i polowanie byłoby nie teges. Odparł wyciągając suchary i suszoną wołowinę z juków. Smacznego.