Ostateczne rozwiązanie

[Anette Du'Monteau]

Vi zachichotała w odpowiedzi na złości krasnoluda.
-Tylko pamiętaj złotko, nie dziel się taką wiedzą przy kobietach. No chyba, że lubisz spędzać noce w łóżku z kolegami. Co się zaś tyczy samego tematu...Stereotypy po prostu powstały z jakiegoś powodu. Wiadomo, że istnieją wyjątki jak we wszystkim. Ale wyjątek potwierdza regułę.

[Anv]

Podczas całego starcia Faust stał na tyłach, pomagając rannym i zaciągając ich w bezpieczne miejsca. Z pewnością w normalnych warunkach nie stroniłby od pierwszego szeregu, teraz jednak słabo się czuł. Może to jeszcze efekty przemiany, fakt faktem zawroty głowy trafiały się jeszcze, sporadycznie, ale jednak. Podczas utarczki słownej, bacznie obserwował zachowanie Dragosaniego. Z jasnych powodów był po jego stronie, a młoda dhampirzyca wzbudzała pewien stopień niechęci. Nie czekając jednak dłużej, na słowa krasnoluda i legionista ruszył do pracy. Minąłem wsyzstkich i gdzieś na boku, w ciszy, ogarniałem "burdel" pobojowiska.

[Dragosani]

- Stereotypy biorą się najczęściej z ciemnoty ludu, słonko - odparł Drago z krzywym uśmieszkiem Nazwanie "słonkiem" przez wampira jakoś dziwnie brzmiało. Tak, jakby można było to słowo dowolnie interpretować. - Ale może przełóżmy tę rozmowę na później. Praca czeka. - Po tych słowach ruszył aby pomóc Faustowi "ogarniać" pobojowisko. Zrobiłby to na pewno chętniej, gdyby krasnolud łaskawie wyjaśnił tego cel, zamiast rzucać kurwami.

[Devristus Morii]

Dziekuję Ci, Mogulu. A teraz poszukuję także wąpierza, który odda mi trochę swej krwii uśmiechnął się przemiło Devristus.

[Anv]

- Zarozumiałe to. - rzucił młodzian do Dragosaniego, nie odrywając jednak wzroku od tego co robił. A powiedział to na tyle cicho, że mógł go usłyszeć wyłącznie ów duchowy staruszek, stojący dwa metry od Fausta. Jasne też było, że na myśli miał właśnie osobę dhampirzycy. Potem uwagę młodego wampira zwrócił Devristus, były mistrz. Potrzebował wampirzej krwi, by uleczyć swoje rany. W sumie ciekawa sytuacja, teraz Faust jest wampirem, zastanawiał się tylko, czy znajdzie ofiarę dla siebie, by podreperować potem swój stan.

[Dragosani]

- Widziałem gorsze - odparł krótko Dragosani, robiąc nieokreśloną czynność, której efektem miało być "ogarnięcie" pola bitwy i umocnienie go. Słysząc słowa Deva, odwrócił się do niego.
- Mikstura nie wystarczy? - zapytał i nie oczekując odpowiedzi pokręcił głową. - Nie robią ich już takich jak kiedyś... - mruknął, po czym podszedł do maga. Chciał pomóc swoją krwią, wszak byli w pewnego rodzaju "braćmi". Wyciągnął miecz, gotów, aby naciąć sobie dłoń i użyczyć krwi.

[Devristus Morii]

Mikstura nie pomoże w szybkiej regeneracji tkanek jak wampirza krew powiedział Dev po czym za pomocą psioniki usunął ze swojego ramienia resztki strzały. Odkorkował flakonik z miksturą i trochę jej polał na ranę, a resztę wypił. Czy byłbyś tak miły i użyczył mi teraz swojej krwi

[Anette Du'Monteau]

Jednak nie każdy dźwięk umykał wampirzym uszom. Vi jedynie posłała uśmiech dwójce wampirów. Nie zamierzała im przeszkadzać w psioczeniu. Chwyciła jedno z pobliskich trucheł i rzuciła nim kilka metrów dalej. Kiedy chciała wziąć następne spostrzegła, że poplamiła sobie dłonie i część stroju krwią. -Cholerny nieboszczyk! Musiałeś ukrywać jeszcze jakieś pokłady krwi?! - syknęła do denata. Victoria nie lubiła się brudzić, zwłaszcza odrażającą krwią istot żywych. Paskuda. Będę musiała znaleźć trochę czystej wody.

[Dragosani]

Drago bez słowa skaleczył się w dłoń. Nie za mocno, na tyle tylko, aby krew mogła swobodnie popłynąć. Wzniósł dłoń nad ranę elfa. Kilka kropel ściekło na nią. Wampir ścisnął pięść, aby "wycisnąć" nieco więcej krwi. W sumie popłynęło jej wystarczająco wiele, aby wspomóc działanie mikstury. Drago klepnął maga w plecy.
- No już. Do wesela się zagoi, jak to mówią. Albo do pogrzebu. Jeżeli nie, to później i tak będzie wszystko jedno. - Zaśmiał się z suchego żartu, który chyba tylko on uznał za zabawny.

[Elrond Ñoldor]

Elrond zrobił to, co powinien zrobić każdy człowiek w podeszły wieku. Capnął sobie na uboczu i odpoczywał. Z niemałym zainteresowaniem obserwował kłótnię Warcisława, Mogula i Draga. Dziwnym był ten człowiek, Warcisław. Zdawał się w ogóle nie pasować do reszty. Tak jakby miał na widok krwi zemdleć. Nowicjusz zauważył również że młodzieniec w ogólnie nie brał udziału w walce.
Krasnolud kurwił. Elrond pokręcił lekko nosem, wstał i oparł się wdzięcznie o kostur, sapnął.
- Gariku, ja też muszę?

[Hagmar]

Nie, my się napijemy. Rzekł i rzucił staruszkowi flaszkę zdobycznej wódki. Na zdrowie, inni dostaną po robocie. E, widziałeś króla gdzieś? W tym samym czasie Yarpen zaprowadził Warcisława do "pokoju zwierzeń".

[Elrond Ñoldor]

Twarz Elrond pokraśniała.
- Na zdrowie! - pociągnął z butelczyny.
- Do do króla. Widziałem go daleko, hen, hen z tyłu, przyglądającego się bitwie. Wiesz jak to władcy. Nadstawiać karku gdzie reszta wojów może sama zdobyć pozycje i wyrżnąć wroga? Co prawda jest bardzo potężny. Jest magiem. Ale zawsze istnieje ta groźba śmierci. Zabłąkana strzała w oku, sztylet w boku, zawsze coś. Sam obserwowałbym z daleka. Ale nie za to mi płacą. Płacisz - poprawił się i wyszczerzył zęby. Oddał wódkę.

[Hagmar]

Garir pociągnął łyk i oddał flaszkę. Racje masz. ÂŁatwo zarobić strzałe w rzyć.

[Elrond Ñoldor]

- A skoro nam nie prędko umierać, to czy takiemu królowi by się chciało? Wątpię... - Elrond wypił łyk, przełknął, zacmokał.
- Dobre mają pieruństwo. Co prawda "piłem lepsze", ale te też daje rade. Jak myślisz, Warcisław coś wyciągnie z jeńca? Bo osobiście nie zdziwiłbym się, gdyby naszym uszom dało się słyszeć radosny rechot przesłuchiwanego. Z tego co pamiętam Wampiry maja taką fajną zdolność, że po wypiciu trochę krwi ofiary, są w stanie dowiedzieć się o niej wszystkiego. Co żarły na śniadanie, o czym rozmawiały, co myślały, a nawet co czuły jak siedziały na kiblu. Pokojowe dyskusje są dla kobiet. I by coś od niego wyciągnąć, musielibyśmy mu coś obiecać. Z drugiej strony, wątpię by fanatyk z chęcią dzieliłby się swoimi informacjami...

[Isentor]

Mijając krajobraz rzezi zafundowany przez współtowarzyszy dostrzegłem rozmawiającego Elronda i Garira. Zbliżyłem się do swych adeptów.
- Tutaj jesteście. Postanowiłem zostać w tyle i dać młodzikom wykazać się w boju. Garirze do Ciebie mam wiele uwag. Kiedy czarujesz, czarujesz niechlujnie, dałbym Ci beczkę piwa, gdybyś używał zaklęć choćby w techniczny sposób, nie wymagam wybitnej finezji ale dobrze nie jest. Przygotuj się na spędzenie wielu godzin treningu pod moim bacznym okiem, kiedy wrócimy do paktu.

Mikstura nie pomoże w szybkiej regeneracji tkanek jak wampirza krew powiedział Dev po czym za pomocą psioniki usunął ze swojego ramienia resztki strzały. Odkorkował flakonik z miksturą i trochę jej polał na ranę, a resztę wypił. Czy byłbyś tak miły i użyczył mi teraz swojej krwi

//Z technicznego punktu widzenia po czymś takim wykrwawiasz się na śmierć i umierasz. Dlatego, że nie posiadasz umiejętności medyka i nie potrafisz wyciągać strzał tak, by nie pogorszyć sytuacji. Zażycie zaraz po chwili wampirzej krwi w pewnym sensie rekompensowałoby silny krwotok, istniałaby jednak szansa zgonu z krwią wampira w krwiobiegu. Niech MG wyprawy czyta statystyki postaci, bo później mamy takie sytuacje, że gracz robi coś, czego nie potrafi robić.

[Devristus Morii]

/Może i z technicznego w tej grze może i umieram, ale patrząc na to moim doświadczeniem medycznym to nawet po wyjęciu strzały krwawienie nie jest tak silne, ze człowiek umiera w 30 sekund od wyjęcia. Po niechlujnym wyjęciu strzały wystarczy podać lek zakrzepowy i tamujący krwawienie, ponadto unieść rękę do góry i zatamować. W moim wypadku zażyłem miksturę leczniczą i spożyłem krew wampira, a teraz czekam aż Mogul mnie uratuje używając swojej umiejętności medycznej. Tak mam tytuł ratownika i z takimi rzeczami mam styczność na co dzień, ale jakoś specjalnie nie będę się kłócił. Jeśli mam umrzeć to umrę, a jeśli nie to nie. Trudno się mówi i zyje się dalej.

Mogulu możesz?

[Isentor]

//W grze nie jesteś ratownikiem, ni medykiem i nie wiesz jak poprawnie usunąć strzałę. Z Twojego opisu wynika, że ją "wyciągnąłeś" interpretować można to na wiele sposobów wyciągnięcia starzały. Ja mam wyobrażenie tych najbardziej niechlujnych, które mogą uszkodzić główne arterie i zagrozić Twojemu życiu. Wtedy nie masz 30 sekund.

[Hagmar]

Elrondzie, Warcisław może i jest inny, ale... ale na polityce, dyplomacyji i tych podobnych pierdołach zna się jak nikt inny. A czasami trzeba mieć tu - puknął się palcem w czoło - a nie tu. Tu wskazał na biceps. Możecie mistrzu rozwinąć to że niechlujnie czaruje?

[Isentor]

- Mówiąc w języku magów. Moje zaklęcie podmuchu ognia to pięciometrowy taniec płomieni wydobywających się z dłoni, który spopiela wroga w kilka sekund. Twój podmuch ognia to po prostu heshar.

[Hagmar]

Hmm... możliwe. Zadumał się brodacz i popił gorzałki.