Wysuszeni myśliwi

[Gunses]

Gunses czekał na to co powie Patty, bo uznał, że pytanie było kierowane tylko do niej.

[Isentor]

- Gunsesie?

[Gunses]

- Sam nie wiem. To może mieć dużo większe rozmiary, ta cała historia. Dziewczyna może i kochała wampira. A ludzie mówili, gadali, plotkowali. Oskarżyli o to, że zrobiono z niej wampirzycę. Tatulek nie chciał, aby wyklęto go jako że przyzwala im na romanse. Zbił więc dziewczynę publicznie, aż nieboraczce się zmarło. Zemsta Tarraza jest prawdopodobna. Ale spijacze... Coś ich tutaj ściągnęło. Może to jakieś rozpylone alchemiczne eliksiry, może obfitość pożywienia, ale sprawa nie jest normalna. Tarraz musiał powiedzieć nam zbyt mało. Dziewczyna w lesie była opętana przed demona, to fakt niezaprzeczalny. W pobliżu ruin były ślady niemałego tłumu, więc coś się dzieje w lesie. Na tą chwilę nie mam wytłumaczenia tej sytuacji.

[Isentor]

- Jak to dobrze widzieć byty astralne.
Isentor zapytał myśliwego, gdzie chowają zmarłych. Ten wskazał mu drogę przez dżunglę, na której końcu znajdował się mały cmentarz.
- Pora zapytać o przebieg zdarzeń u źródła. Za mną!

[Gunses]

- Fakt - Gunses uderzył się dłonią w czoło - Idziemy - powiedział i ruszył za swym mistrzem.

[Isentor]

Dotarliście na cmentarz. Isentor przez chwilę szukał grobu dziewczyny, gdy już go znalazł odczytał imię i nazwisko zmarłej. Zaklął ją, by mu się objawiła. Osoby zamordowane w tak brutalny sposób pozostają związane ze światem żywych.
- Witaj. Jest z nami. Dziewczyna mówi, że kochała wampira i chcieli odejść po tym jak przemieni ją w jedną z nich. Wybacza ojcu, że zatłukł ją na śmierć. Prosi nas byśmy sprowadzili Tarraza na właściwą ścieżkę. Nie chce, by zatracił się w zemście. Zemsta mu jej nie zwróci. Mówi, że jej ukochany odwiedza ją co noc, czuje, że się zbliża. Gunsesie, obstaw tyły cmentarza, bo widzę, że Patty już z nami nie ma. Musiała zostać w wiosce.

[Gunses]

- Nie musiałeś mi tego mówić. Przecież ją widzę i słyszę... - rzekł Gunses chociaż dziwił się, że nie zauważył dialogu dziewczyny. Czyżby rozmawiali telepatycznie? - Eh... Patty, dziewucha... Pewnie poszła do kuchni - rzekł i jak przykazał mu Isentor obstawił tyłu, nie za bardzo wiedząc które tyłu cmentarza miał zabezpieczyć. Zabezpieczył więc tyły Isentora.

[Isentor]

- Z początku myślałem, że Patty jest z nami. Ona nie widzi duchów. Obstaw tyły cmentarza. Weszliśmy głównym wejściem od strony drogi. Schowaj się gdzieś w gęstwinie za cmentarzem. Nie za mną.

[Gunses]

Gunses poszedł na tyły dość małego i skromnego żalnika. Kiedy tylko drogę zastąpiły mu krzewy i jakieś karłowate drzewka wszedł tam. Dla pewności zdjął łuk i przygotował strzałę. A tak z przezorności.

[Isentor]

Na cmentarz przyszedł Tarraz, dostrzegł maga stojącego przy grobie dziewczyny. Zbliżył się do niego ostrożnie trzymając dłoń na rękojeści miecza.

Tarraz

- Czego tu szukasz magu?
- Przyszedłem porozmawiać z Twoją ukochaną. Opowiedziała mi o tragedii w wiosce, o tym, że mścisz się za to na myśliwych.
- ÂŁżesz głupcze, ona nie żyje. Nie mogłeś z nią rozmawiać.
- Niektórzy z magów posiadają rzadkie umiejętności widzenia zmarłych. Jestem jednym z nich. Twoja ukochana zaklina Cię byś zaprzestał zemsty. Poddaj się nam.
- Chcecie mnie aresztować? To po to przybył ten paladyn? Niedoczekanie.
Tarraz zagwizdał. W gęstwinie coś zaczęło się poruszać.


//W przypadku bezpośredniej walki z Tarrazem opisujcie jedynie wasze poczynania. Np. wystrzeliłem w stronę Tarraza strzałę z 15 metrów celując w głowę lub podbiegłem do Tarraza i zaatakowałem moim srebrnym ostrzem w bark przeciwnika od góry tnąc w prawo. Będę opisywał to czy Tarraz sparował cios, czy oberwał.

[Gunses]

Gdyby był jakiś czar kneblujący mu buźkę... pomyślał Gunses i... rzucił łuk na ziemię i wyrzucił w stronę wampira szpon naładowany energią z odległości 15 metrów. Energia była w szponie zaraz po tym, jak Gunses zorientował się, że Tarrez kieruje kleszczami i napuszcza je na nas. Strumień piorunów wyprysnął ze szponu Gunsesa i popłynął łukiem w stronę przeciwnika.

[Isentor]

Tarraz uskoczył w bok, obrywając lekko piorunami. Uszkodzona tkanka jednak szybko zagoiła się. Z pobliskich krzaków wyłoniły się spijacze. Naliczyliście ich 12.

[Gunses]

Gunses rzucił się w kierunku wampira nim spijacze zdążyły go otoczyć. Wyszarpnął miecz z pochwy wyskoczył w piruecie i spadając ciął niczym toporem, z góry w dół, celując pomiędzy szyję a ramię wampira.


12/12

[Isentor]

Tarraz dobył szybko miecza, skrzyżował ostrze z Gunsesem, klinga nieco się wyszczerbiła. Wiedział, że w walce kontaktowej, jego miecz w końcu pęknie. Użył więc krzyku, fala dźwiękowa o wysokiej częstotliwości sponiewierała wyostrzone zmysły Gunsesa. Wystarczyło to by ogłuszyć go na chwilę. Tarraz odepchnął Gunsesa rozbrajając go, zamachnął się swoim mieczem przebijając pierś łowczego. Po czym potraktował go kopniakiem. Gunses upadł na ziemie. Jego miecz leżał metr obok. Tarraz zaczął uciekać w stronę dżungli. Spijacze otoczyły was. Dwa z nich zmierzały w stronę Gunsesa.

[Gunses]

Gunses topił się we własnej krwi. Ale był wampirem, a było ciemno. Jego ciało wchłaniało krew automatycznie. I regenerowało się szybko. Krew zalewająca płuca była przez te płuca wchłaniana, a wylewając się z rany również je zabliźniało. Gunses doczołgał się do miecza. Chwycił go i przewrócił się na plecy. Pierwszy ze spijaczy skoczył na niego, Gunses zdążył podnieść miecz i zaprzeć go rękojeścią o ziemię. Spijacz sam wydał na siebie wyrok nadziania się na miecz bestii. Gunses złapał go za kolec szponem, aby nie pozwolić mu desperackiej próby ugodzenia wampira. W tym czasie przybył i kolejny ze spijaczy. Gunses musiał ruszyć za Tarrazem.
- Pomóż!

[Isentor]

Isentor zastanowił się skąd siła Gunsesa, przecież od kiedy są na wyprawie nie pożywiał się przy nim ani razu, a biegają po dżungli już z grubsza dwa dni.
- Gdzie jest kurwa Patty! Wykrzyczał poirytowany brakiem paladyna mag. Po czym wypowiedział inkantacje zaklęcia sopla lodu. W jego dłoni wytworzył się długi na 50 centymetrów sopel, którym za pomocą mortokinezy cisnął w spijacza zbliżającego się do Gunsesa. Lodowy szpikulec przeszył ciało kleszcza z niebotyczną wręcz łatwością rozszarpując organy wewnętrzne. Bestia padła trupem jak stała.
- Goń go, bo zaraz rozpętam tutaj piekło!


Spijacz 10/12

[Gunses]

W czasie kiedy Isentor czarował Gunses wbił się w szyję kleszcza i zaczął wysysać z niego krew. Kiedy Isentor kazał się wynosić, Gunses zrzucił z siebie ciało kleszcza i... pobiegł po łuk. Co jak co, ale jego drewniany łuk nie czułby się zbyt dobrze, kiedy w koło szalałby ogień. Wampir chwycił łuk i ruszył w kierunku w którym uciekł Tarraz. Ruszył nieeee, rzucił się w krakołomny pościg. Jako wampir, a jednocześnie bestia, Gunses miał przewagę w pościgu. Wyostrzone zmysły wampira spotęgowane zmysłami bestii dawały szansę na niezgubienie tropu przez Gunsesa.

[Isentor]

Dziesięć spijaczy powoli otaczało Isentora, przepychając się między sobą o to, który pierwszy zaatakuje. Gunses spostrzegł połamane gałęzie i zadeptane rośliny, pobiegł po śladach w głąb dżungli. Z każdym krokiem, coraz wyraźniej słyszał oddech uciekającego Tarraza. W pewnym momencie wbiegliście sobie w drogę w zaroślach przewracając się o siebie.

Spijacz 10/12
Tarraz 1/1

[Gunses]

Gunses zerwał się pierwszy na nogi, wykonał skok i rzucił się na Tarreza. Kiedy spadł na niego nabrał szybko powietrza w jeszcze obolałe płuca i wydał z siebie krzyk. Pisk wrył się w uszy wampira, przeszywając jego umysł niczym zimne sztylety.

[Isentor]

Tarraz został na chwilę zamroczony.