Na pohybel - Krzywdy mścić krwawo

[Mogul]

Podczas czekania na powrót swoich towarzyszy ork rozmarzył się. Zaczął myśleć o swojej dzisiejszej kolacji. Wyobraził sobie wielką porcję pieczonego befsztyka. Ten sosik powoli spływający po mięsie, te świeże i ciepłe ziemniaczki rozpływające się w ustach. Ten zimny browar i jego ukochana pianka. Jego piękne marzenia przerwał jakiś facet, który wyskoczył przez okno. Uciekł im. O ja pierdole. Człowiek był na pewno szybszy od orka, ale na szczęście był zbyt blisko niego, by mu uciekł. Mogul złapał go za szmaty, strzelił raz w pysk, ale nie za mocno tak by nie zemdlał. Przywarł go do ściany i spojrzał mu się prosto w oczy szczerząc kły.
- Cipka próbowała uciec, co?

[Adaś]

Widząc uciekającego Ba`ala zakląłem pod nosem. Błyskawicznie znalazłem się przy oknie żeby rozejrzeć się gdzie uciec. Całe szczęście kolega ork go złapał. W głębi duszy ucieszony z tego faktu powoli zszedłem po schodach. Gdy tylko znalazłem się na dworze, wziąłem odszukałem kawałek liny i ruszyłem związać naszą ofiarę. Gdy już leżała skrępowana powiedziałem do orka:
-Dobra robota.

[Hagmar]

Z okolicznych chałup zaczęli wychodzić ludzie, na widok związanego Ba'la zaczęli bić brawo. Poleciało kilka jaj i pomidorów. Aragorn dziwił się temu zjawisku. Adaś, powiedz coś.

[Adaś]

Syknąłem do dracona:-Czemu kurwa ja? Ja sam nie wiem co powiedzieć.
Widząc minę Aragorna zrozumiałem że on jest jeszcze bardziej zielony niż ja. Postanowiłem jednak coś powiedzieć. Podszedłem o dwa kroki bliżej i zacząłem donośnie mówić:
Mieszkańcy Ke`fir od dziś ta wioska jest pod naszym patronatem. Teraz w trójkę z naszym jeńcem udamy się porozmawiać. Możecie wrócić z powrotem do swych sadyb i zająć się czymś pożytecznym.

[Hagmar]

Zaciągnęliśmy Ba'ala do karczmy, właściciel postawił nam na stole zimne, pyszne, piwo. Z kuchni dochodził zapach dziczyzny. Co z nim zrobimy?

[Mogul]

- Róbta z ni co chceta, najlepiej wykastrować, bo to panienka. Ork pociągnął zdrowy łyk piwa, opróżniając przy tym połowę kufla. Wtedy do niego doszedł ten wspaniały zapach. Dziiiiiczek.
- Karczmarzu, podaj tego dzi... Przerwał, ponieważ zorientował się, że nie ma przy sobie ani grosza. - Kurwa. Dopił piwo. Jego mina wyraziła w pełni jego niezadowolenie, jednak mógł tylko siebie winić, zmarnował całą kasę na jedzenie w bractwie.

[Adaś]

Wspominałeś coś o jakiejś propozycji nie do odrzucenia, którą miałeś mu złożyć. -Zrobiłem łyk piwa. Po czym kontynuowałem-A myślałem o zabiciu jego ale jeśli ta propozycja to niezły biznes zadowolę się okulawieniem go.

[Mogul]

Czekając na reakcję Aragorna ork rozpoczął konwersacje z człowiekiem.
- Też należysz do Szwadronu człowieku? Nie przedstawiłeś się, więc nie wiem jak się zwracać do Cie.

[Adaś]

-Zwą mnie Adamus.-Wziąłem kolejny łyk z kubka i kontynuowałem-Dla przyjaciół Adaś. A ciebie jak zwą?

[Mogul]

Ork westchnął. W przeciwieństwie do człowieka mówił jak się nazywa. Dwa razy powtarzać swe imię.
- Mogul Khan Yurnero Juggernaut. Od dawna w Szwadronie?

[Adaś]

-Nie jestem członkiem szwadronu. A ten o to dracon to jest przyjaciel z poprzedniej organizacji. Jeśli trafisz pod jego dowództwo to będziesz miał jak u bogów za piecem.

[Mogul]

-Możliwe, możliwe. Nie znam tu nikogo, przybyłem na tą wyspę niedawno. Zaskakujące miejsce.

[Adaś]

-Ano zgadza się wiele dziwów na niej. Do dziś pamiętam swoją reakcję gdy pierwszy raz zobaczyłem Aragorna. Szczęknę to mi z podłogi dźwigać musieli.-Na te słowa lekko się uśmiechnąłem do dracona po czym kontynuowałem swoją wypowiedź-I nie mów że nikogo nie znasz, bo zapoznałeś się już z nami. A my pomocy nigdy nie odmawiamy.

[Mogul]

-Pomocy nie potrzebuję, staram się sprawy załatwiać sam. Mało, bardzo mało orków tu widuje. Spojrzał się na Ba'ala.
- Co Wam taka kupa gówna mogła zrobić, że się mścicie?

[Adaś]

-Opowiem ci w skrócie. Ktoś mnie w karczmie otruł, zawlekł tu i zrobili ze mnie gladiatora. Najlepsze było to że nic nie pamiętałem i bez problemu mi wszystko wmawiali. Gdyby nie pewna śliczna elfka to dalej bym tu siedział i walczył dla tego kurwy syna.-Przy tych słowach przywaliłem otwartą dłonią Ba`alowi w tył głowy.

[Mogul]

- Pomijając manipulacje, byłoby fajne życie. Cały czas walczyć, ehh. Nie sprawia Ci to przyjemności? W oczach Mogula zauważyć można było błysk. Nie trzeba było się zbytni domyślać, że miał wojowniczą naturę.

[Adaś]

Lubię walkę nie powiem ale nie umiem ci tego opisać ale kiedy walczę czuję napływającą mnie siłę. A nie wiem czy by ci się spodobała ta arena, z tego co się dowiedziałem zabiłem tu kilkadziesiąt twych współbraci.

[Mogul]

- Adamusie, nie ważne jaka rasa, na polu bitwy jesteśmy wszyscy tacy sami. W swoim życiu zabiłem tyle orków, że nie jestem w stanie ich zliczyć. Mówił spokojne, nie brzmiało to na chwalenie się tym.

[Adaś]

-Nie znam cię za dobrze, więc nie wiem czy byłeś w stanie zabić kogoś z własnej rasy i czy wciąż jesteś.

[Mogul]

-ÂŻyłem kiedyś w państwie orków, Varroku. Należałem tam do jednego z najsilniejszych klanów, do Hordy. Walczyliśmy tam z dzikimi plemionami. Przerwał na chwilę, nie miał już piwa, więc ta chwila przedłużyła się.
- Adamusie, Ty też zabijasz podobnych Tobie, ludzi, a nie przykładasz większej uwagi na to, że jesteście tej samej rasy. Mylę się?