Na pohybel - Krzywdy mścić krwawo

[Adaś]

Nie wiem Aragornie nie było mnie ale jak na razie jest faktycznie zajebiście. Dawaj napierdalamy ich! Teraz dojrzałem leżącego z dwoma strzałami w ciele Konrada, na ten widok zakląłem-Kurwa mu chyba odjebało że wyskoczył!
Nie czekając dłużej naciągnąłem kolejny raz cięciwę i wystrzeliłem bez większego celowania. Strzała wbiła się w nogę jednego z jeźdźców. Koń się poderwał i go zrzucił, ale dalej żył. Trochę się tym zdenerwowałem ale musiałem się uspokoić. Naciągnąłem kolejną strzałę i zacząłem celować. Nie minęło dziesięć uderzeń serca i strzała poleciała. Mauren w którego celowałem gwałtownym ruchem chwycił się za szyję i padł martwy.

4/40
+ jeden ranny w udo leżący na drodze

[Hagmar]

//Mogul, Zastałeś czterech.

Kusza dracona wypaliła, bełt trafił prosto w serce a siła uderzenia zwaliła maurena z konia. Twoich pradziadków nie było na świecie wtedy jeszcze! Aragorn załadował ponownie, nie celował dłużej niż kilka sekund, znowu trafił tym razem w bok. Pocisk przebił oba płuca i prawdopodobnie zrobił mielone z wnętrzności.

6/40

[Adaś]

Pewnie tak! Ale na pewno jeszcze wiele bitew przede mną.
Naciągnąłem ponownie cięciwę i się wychyliłem. Krótkie celowanie i strzała poleciała. Tym razem trafiłem w brzuch kolejnego z synów pustyni. Nie chowałem się tym razem tylko naciągnąłem kolejną strzałę. Błyskawiczny strzał i lotka wystawała z tułowia konia. W momencie się wzdrygnął i zrzucił jeźdźca. Naciągnąłem ponownie cięciwę i czekałem aż owy mauren wstanie. Nie dźwignął się wysoko jak znów padł ze strzałą w sercu.

8/40

[Koza123]

Konrad poczuł przeszywający ból. Wiedział, że nie może krzyczeć, gdyż tym samym zwróciłby na siebie uwagę. Zacisną zęby, schował miecz i zaczął mysleć nad tym, jak się wycofać. Po chwili wpadł na bardzo prosty plan. Nie był on bardzo sprytny, ale nic inngeo nie przychodziło młodzieńcowi do głowy. Zauważył sporą wyrwę w szeregach zbójców. Ale to nie był dobry pomysł, prędzej czy później zauważyliby go. Postanowił obejść nieprzyjaciół i wejść do karczmy jednym z bocznych okien. Tak też zrobił. Zaczął niezdarnie się czołgać. Sprawiało mu to ogromny ból, ale było to lepsze, niż pewna śmierć. Gdyby dłużej leżał przy drodze, wrogowie zauważyliby go. To było pewne. Młody łowca nie raz miał ochotę wrzasnąć z bólu, czego jednakże nie zrobił. Ból był przeszywający. Po kilku chwilach, które zdawały się mu dłużyć w nieskończoność dotarł pod okno. Na całe szczęście jego towarzysze nie zabarykadowali jego jedynej drogi ucieczki. Chwycił się obiema rękami, a następnie niezdarnie przerzucił swe ciało do środka budynku.
-Kurwa! Niech mi ktoś pomoże!- krzyknął, gdy tylko znalazł się wewnątrz.

[Mogul]

Jebane pizdy w kurwe jedną mać. Ork chciał dać upust swoim emocją, które nie znikły, tylko na chwilę się ochłodziły. Ciął mieczem w najbliższego. Wcześniej ustawił się w wąskiej piwniczce tak, by walka toczyła się z jednym przeciwnikiem. Ponownie ciął, zwiększając siłę. Rozbójnik z trudem zablokował cios. Przez chwilę miecze obojga były złączone, ork poczuł jak przeciwnikowi trzęsie się ręka. Odskoczył kawałek i próbował ciąć. Wykorzystując swoją wielkość Mogul pierwszy pchnął mieczem. Przeszył gardło prawie trafiając następnego do kolejki.

[Koza123]

Tymczasem Konrad doczołgał się do jednego z krzeseł. Ból nadal nie ustępował, jednakże młodzieniec czuł się bezpieczniej. Zdał sobie sprawę z tego, że przecenił swe umiejętności. Atakując miał jednak nadzieję, że jego kompani wspomogą go. Niestety, tak się nie stało. Słysząc odgłosy walki Konrad myślał, że gdyby tylko mógł, pomógłby orkowi. Jakiż był jego żal, kiedy myślał o walce, która go ominie.
-Niech mi któryś pomoże!- krzyknął Konrad. Przypomniał sobie o miksturze leczniczej, którą miał ze sobą. Wiedział jednak, że póki strzała tkwi w jego ciele, płyn ten na nic mu się nie przyda.

[Hagmar]

Adamus, pomóż mu!

[Koza123]

-Kurwa, czemu ja się zawsze wpakuję w największe gówno?!-Myślał wściekły młodzieniec. Najchętniej wypadłby z budynku ogarnięty dzikim szałem i wymordował wszystkich wrogów, jednakże rzeczywistość psuła jego plany.

[Adaś]

-Czemu kurwa ja? Nawet na opatrywaniu się nie znam! Wydarłem się głośno, po czym naciągnąłem kolejny raz strzałę. Jeźdźcy coraz bliżej podjeżdżali co znaczyło że chcą przejść do szturmu. A to było by nie ciekawe. Zacząłem powoli celować, ręce okropnie mi się pod czas tego nie wiedzieć czemu trzęsły. Tym razem celowałem dłużej niż zwykle dobre dwadzieścia uderzeń serca. Ale przysłużyło się to, gdy tylko wypuściłem lotkę strzały z między palców, ona błyskawicznie poleciała i się wbiła w rozwarte usta ciemnego wojownika.
Już chciałem zabierać się za ponowne napinanie, gdy przez okno wskoczył jeden z maurenów. Wpadł przez wybite okno i powalił mnie na ziemię. Doszło do szarpaniny, padał cios za ciosem na moją to na jego twarz choć częściej na mnie. Z oporem ale w końcu udało mi się przewrócić go na plecy. Zacząłem go przyduszać, ignorując wszystkie ciosy które leciały w moim kierunku. Długo walczył o swoje życie, ale w końcu przestał się ruszać co było moim zwycięstwem.
Wstałem otarłem twarz z krwi która się puściła pod wpływem ciosów. Po tej czynności dźwignąłem łuk i wróciłem do celowania.

10/40

[Hagmar]

W pewnym momencie do wioski wpadła inna banda. Starli się z maurenami, Aragorn rozpoznał drugą grupę. Renfri... Mamy przejebane... Mimo wszystko kontynuował ostrzał. Bełt trafił w brzuch maurena zabijając niemal od razu. Jakąś godzinę później było po walce. Dracon stał obok okna z naładowaną kuszą, czekał...
Aragorn! Poddaj się kurwi synu! Tym razem nie dasz rady! Krzyczała rudowłosa piękność, w obcisłym skórzanym pancerzu.
Po moim trupie! Czego tu szukasz!
Przejmuję interes!
No to mamy problem bo ja też! Wiesz co? Chodź tu i pogadajmy o tym jak cywilizowani ludzie! Przyjdź z medykiem, mam rannego!
Zgoda! Aragorn odłożył broń, otworzył drzwi i chwilę później do środka weszła Renf i medyk.

[Adaś]

Gdy tylko przybyła wroga banda mocno się zdezorientowałem. Ale widząc że Aragorn wznawia ostrzał poszedłem w jego ślady. Nie minęła godzina jak zostaliśmy otoczeni przez ową drugą bandę. No to mamy przejebane! Z naciągniętą cięciwą pilnowałem ową rudą kobietę. Tak się dogadywali że w końcu ruda z medykiem przyszli do karczmy.  Miecz miałem w pogotowiu jakby coś Renfri chciała zrobić. Nie bardzo miałem co do powiedzenia więc odruchowo podrapałem się po dupie. Chwilę tak się drapałem aż przyszło mi pytanie, które od razu wypowiedziałem:
Aragornie jakie polecenia?

[Hagmar]

Powieście Ba'ala. Ja muszę... porozmawiać z Renfri o interesach. Powiedział Aragorn, ruszył za Renfri na piętro. Medyk zaś zajął się Konradem. Na piętrze w małym pokoju dracon i Renfri rozmawiali długo i intensywnie. Aragorn zaczął od rozsznurowania pancerza kobiety...

[Adaś]

Jak sobie życzysz. Mogul chodź potrzebuje twojej pomocy.
Ostatnie zdanie głośno wykrzyczałem. Po czym dźwignąłem leżącego na ziemi przestraszonego Ba`ala. Kopnąłem go w dupę aby wyszedł na zewnątrz. Gdy staliśmy na pobojowisko kopnąłem go pod kolano tak że upadł. Po czym skierowałem swoje słowa do orka:
Gdzie go wieszamy aby ładnie było?

[Mogul]

*Tu będzie część poświęcona walce*
Po skończonej walce ork odpoczął chwilę. Dopił kilka całych kufli, czyli z jakieś pięć. Usłyszał Adamusa.
- No już, te piwo to siki. Nic dalej nie czuję. Wyszli na zewnątrz.
- Mnie się pytasz gdzie? Nie wiem, przy jego chatce.

[Adaś]

Dobra myśl na balkonie go powiesimy. Tylko teraz pytanie wieszamy go tradycyjnie czy jakoś inaczej?

[Koza123]

Konrad odetchnął z ulgą, kiedy medyk opatrzył jego rany. Spróbował wstać. Noga nadal go bolała, jednakże nie tkwiła już w niej strzała. Kuśtykając przeszedł się po karczmie. Było coś, co bardzo go martwiło. Chciał czym prędzej porozmawiać o tym z Aragornem. Niestety, aktualnie nie było takiej opcji. Młodzieniec zastanawiał się, co też się właściwie stało i kim jest kobieta, z którą właśnie rozmawia dracon. Widząc reakcję Adamusa i Aragorna na jej widok mógł tylko przypuszczać, że nie jest ona kimś specjalnie pozytywnie do nich nastawionym. Dobył miecza i machnął nim kilka razy, coby sprawdzić czy nadal jest zdolny do walki. Z pracą rąk nie było problemu. Młodemu łowcy doskwierał jedynie ból nogi. Następnie Artin usiadł na jednym z krzeseł.

// Tracę moją miksturę, czy nie?

[Hagmar]

Renfri pomogła draconowi pozbyć się kolczugi, on zaś skończył rozpinać jej pancerz. Zabrał się za gorset, a szło mu to dość niezgrabnie, robił to jedną ręką, drugą robił dziewczynie... inne miłe rzeczy... W końcu rozpiął gorset i... (Dalsza część postu jest niecenzuralna xD)

//Tracisz, możesz podsłuchać "rozmowę"

[Mogul]

-No, rób co chcesz, trzeba sprawdzić czy dzik ocalał

[Koza123]

Konrad pomyślał, że dobrze byłoby teraz wypić miksturę uzdrawiającą, którą ze sobą zabrał. Tak też zrobił. Płyn ten nie była smaczny, ale mógł pomóc młodzieńcowi. Pomyślał, że prawdopodobnie już niedługo wrócą mu siły do walki. Nadal kulejąc wyszedł na zewnątrz. Zastał tam Adamusa, Mogula i ich więźnia.
-Tak w ogóle, co Ci winien ten śmieć?-zapytał swego przyjaciela zaciekawiony młodzieniec.

[Adaś]

Jeśli chcesz idź ja się nim zajmę. A ty Konradzie wiedz że nie chce mi się drugi raz tego powtarzać dzisiaj. Kiedyś ci opowiem. A teraz do roboty.
Wziąłem brutalnie dźwignąłem "Lorda" i bijąc go zaprowadziłem do jego rezydencji. Gdy tylko znalazłem się na balkonie, przerzuciłem przez balustradę znalezioną po drodze line. Ba`al miał już wielkie oczy, widać że bał się.
Założyłem mu na szyję pętle i kazałem wejść na barierkę. Gdy już stał z mieczem w dłoni zacząłem krzyczeć aby zgromadzić ludzi a w momencie przybyli na moje zawołanie które brzmiało tak:
Mieszkańcy Ke`fir wyjdźcie na ulice. Podziwiajcie zgon tego kurwy syna, tyrana pierdolonego.
Gdy już trochę ludzi się zebrało stanąłem wprost za Ba`alem, zamachnąłem się mieczem i podciąłem mu oba kolana. Krew się puściła z ran a on spadł i zawisł. Zostawisz ciało, pełni usatysfakcjonowany wróciłem do karczmy. Gdy tylko wszedłem zabrałem się do resztek dzika i spytałem towarzyszy:
Gdzie ta czarna menda?