W głąb dracońskich ruin.

[Isentor]

- Wiesz co ich skłoniło do hibernacji? Na długą zamierzają zasnąć?

[Gunses]

- ÂŻycie Wampira i świadomość długowieczności wpływają na nasze decyzje. Wiedząc, że można zasnąć jakoby na kilka godzin a obudzić się w nowym świecie za kilkaset lat, można inaczej patrzeć na świat. Nigdy nie pytam o decyzję w związku z hibernacją. To prawo wampira i jego natura, ale sądzę, że lekko się znudzili obecnym wyglądem świata i chcą przespać kilka lat. Nie wiem czemu, świat jest tak zjawiskowy i nieprzewidywalny, że przez kilka wieków może się nie nudzić. Jak na razie wybrali krótki sen, takie można by powiedzieć testowy, bo dwuletni.

[Isentor]

- Tylko dwuletni? Czyż nie odbiorą tego jako krótkiej drzemki po obiedzie?

[Gunses]

- Zakładając, że dane nam będzie żyć kilkaset, albo kilka tysięcy lat to owszem, tak krótki czas hibernacji jest wręcz śmieszny, ale dobrze przeprowadzić taką próbną hibernację. Czasem podczas przemiany, gdy kandydat ma cholernie silną psychikę, która próbuje się przebić na wierzch, występują problemy. Nikolai miał taką ciężką przemianę. W jego przypadku taka dwuletnia, niegroźna a dużo wyjaśniająca hibernacja będzie bardzo wskazana. A co do tej krótkiej drzemki... Nie wiemy Isentorze, co się stanie za rok, za dwa lata. Może nas już tu nie być. - rzekł Gunses i popatrzył w niebo - Warto więc zdobyć zdolności, które pomogą nam stawić czoła zagrożeniom. Mam nadzieję, że ten dracoński chram da nam obu możliwości do rozwoju.

[Anv]

Przechadzając się gdzieś między zebranym tłumem, dojrzałem sylwetki Isentora i Gunsesa. Gdy jeszcze padło słowo "trening", postanowiłem podejść bliżej.
- Mam nadzieję, że nie przeszkadzam w rozmowie, wtrącając się. Ale niechcący podsłyszałem, że można by dziś coś poćwiczyć.

[Gunses]

- Dziś, to dość ogólnikowe stwierdzenie. Dziś pewnie nie poćwiczymy nic a nic, ale wedle tego co powiedział Mistrz Isentor powinniśmy mieć się na baczności, bo trening może spaść na nas niespodziewanie, niczym jastrząb na gołębia. Kiedy coś się wydarzy godnego uwagi, na pewno zostaniemy poinformowani - powiedział Gunses dość cierpko. Chociaż Anv był nielicznym z ludzi, których Gunses całkowicie szanował, to jednak cenił sobie rzadkie ale wciągające rozmowy z królem sam na sam. Były takie... wyższe. Bez paplania o walkach, o wódce i o wdziękach burdelowych dziewcząt. Były na poziomie.

[Isentor]

- Witaj Anv. Ból głowy już Ci nie doskwiera?

[Malavon]

Malavon w tym czasie siedział spokojnie na wozie i obserwował otoczenie. Praktycznie nikogo nie znał, a wątpił by ktokolwiek miał ochotę rozmawiać z kimś, kto nawet nie był nowicjuszem w Gildii. Oczywiście zauważył innych magów, ale oni zapewne też mieli lepszych kompanów i tematy do rozmowy. Elf przyłapał się na trochę zbyt nachalnym przyglądaniu się każdemu, więc odwrócił wzrok i wyjął swoją księgę. Pogrążył się w wersach nie myśląc zbytnio o tym co go może spotkać podczas tej podróży.

[Koza123]

Do Malavona podszedł Konrad. On także nie znał tutaj wielu ludzi, a jeżeli kogoś znał to niezbyt dobrze.
-Witaj! O ile mnie pamięć nie myli, jesteś tu od niedawna. To tak samo jak ja. Nazywam się Konrad Artin.- Rzekł do elfa, po czym usiadł obok niego w oczekiwaniu na odpowiedź.

[Rikka Malkain]

Niestety nie było czasu by odpowiedzieć Gunsesowi, gdy zbliżył się do nich Król, Garik ukłonił się odpowiednio i odsunął trochę by mogli (król i hrabia) porozmawiać w spokoju. Gdy do wspomnianej dwójki dołączył trzeci mężczyzna nazywany Anvem, Garik podszedł do swojego konia i z nudów zaczął poprawiać siodło. 

[Malavon]

-Tak, od niedawna. Malavon De Vir. Co ciebie tu sprowadza Konradzie?

[Koza123]

-Cóż, trafiłem tutaj chyba tak samo jak wszyscy inni, przez portal. Dawniej byłem myśliwym, czasem zatrudniano mnie także jako najemnika, do ochrony małych farm czy niewielkich domostw. Portal przekrocztłem... Cóż, w sumie to było kilka powodów. Największymi z nich były chyba ciekawość i chęć przeżycia przygody. A Ty, dlaczego zdecydowałeś się tu przybyć? I jeszcze jedno. Nie myśl sobie, że jestem jakimś chłopem z wioski. Również posiadam nazwisko. Konrad Artin.

[Malavon]

-De Vir to jedynie moje sztucznie przybrane nazwisko. Właściwie trudno to określić nazwiskiem. - odparł spokojnie. -Ja przybyłem tutaj bez konkretnego powodu. Jedyne co mogło przesądzić o tej decyzji to Gildia Magów, słyszałem, że są na prawdę znakomici.

[Koza123]

-No cóż, nie wiadomo mi o nich zbyt wiele. Nigdy nie interesowałem się magią. Uważam, że najlepszym sposobem walki jest skrzyżowanie mieczy w boju.

[Malavon]

-Lecz tam gdzie zawodzi siła mięśni, zwyciężyć może już tylko spryt albo inteligencja.

[Koza123]

-Cóż, inteligencja to przecież nie tylko jakieś czary, czyż nie? Czy ktoś, kto w walce posługuje się mieczem, nie może być inteligentny? Tak w ogóle, to nie myśl sobie, że oceniam jakiś sposób walki, zupełnie go nie znając. Muszę uczciwie przyznać, niedawno wszedłem w posiadanie runy magicznej. Może i nie specjalnie przepadam za magią, ale to nie znaczy, że uważam ją za zupełnie nieprzydatną.

[Malavon]

-A czy ja stwierdziłem, że jesteś ignorantem? Nie. Nadinterpretacja nie jest dobrym sposobem. Malavon w żadnym razie nie chciał nikogo urazić. Tylko tego by brakowało żeby zrazić do siebie na samym początku wszelkich ludzi. Elf do takich głupców oczywiście nie należał

[Hagmar]

A ja wam powiem że obaj macie racje, bo i solidne pierdolnięcie meteorem i szczęk stali, na polu bitwy brzmią i wyglądają pięknie. Zwą mnie Yarpen aep Thor. Krasnolud musiał się wtrącić gdy rozmawiano o wojowaniu, piciu lub kobietach.

[Devristus Morii]

Zatem ja mogę załatwić Wam meteor, aczkolwiek też uwielbiam kiedy magię łączy się z walką bezpośrednią

[Malavon]

-Słusznie mówicie Yarpenie. Jestem Malavon De Vir. Niestety ale z magii poza teorią znam nie wiele.