Bandyci w spódnicach...

[Devristus Morii]

Darlenit:
Znalazłeś przejście do drugiego pokoju tzn. drzwi.

Aragorn:
Strażnicy popatrzyli na Ciebie i poszli dalej. Miałeś przeczucie,że coś tu nie gra.

[Dragosani]

Dracon również rozejrzał się po pomieszczeniu. Nie zareagował tak jak Darlenit. Już zanim weszli do budynku, wiedział co tutaj zastaną. Przeczucie go nie zawiodło. Przeszedł przez pokój i podrapał kawałek osmolonej ściany.
- Stawiałbym na to, że nasi fałszywi magowie tutaj byli. To wygląda jak ślady użycia pomniejszych zaklęć ognistych. - powiedział do towarzyszy.

[Nessa]

Elfka zerknęła za siebie i zobaczyła, że Aragorn zniknął sprzed sklepu. Nie zmartwiło ją to szczególnie, bo wiedziała, że kto jak kto, ale jej szef sobie poradzi, więc wróciła do rozglądania się po zdemolowanym pomieszczeniu.
- Zniszczyć takie ładne błyskotki - powiedziała cicho sama do siebie, słuchając jednocześnie przypuszczeń Dracona, z którymi nie sposób było się nie zgodzić, mimo nieobycia z magią.

[Hagmar]

Aragorn bardzo, ale to bardzo nie lubił gdy się go ignorowało. Powoli wyciągnął otrzymany od Agrromora oburęczny miecz, pozwolił by ostrze stuknęło o bruk. Panowie, żądam odpowiedzi co tu się wyrabia. Radzę gadać bo to się dla was źle może skończyć.

[Adaś]

Adamus zaczął przeszukiwać resztki lady w poszukiwaniu jakiegoś tropu/wskazówki.

[Izabell Ravlet]

Darlenit bez słowa starał się otworzyć drzwi i przejść dalej. Gdy Zeleris przyglądał się ścianie, rzekł:
 -Mieli różdżki z ognistą strzałą i jakimś zaklęciem wodnym. O innych nie wiem

[Dragosani]

Słysząc ciche słowa elfi Zeleris zaśmiał się. Odwrócił się od ściany, której uszkodzenia przestały już go interesować i impulsem telekinetycznej mocy uniósł z podłogi jeden z zniszczonych naszyjników.
- Czy ja wiem, czy takie "ładne" - mruknął. Puścił błyskotkę, która spadła na ziemię. - Właśnie ognista strzała mogłaby tak nadpalić ścianę. Nawet po zwykłej kuli ognia zniszczenia byłyby większe - powiedział do węszącego wszędzie adepta. 

[Adaś]

Adamus dalej przekopując zniszczony blat spytał:
-A dacie radę oszacować po zniszczeniach ile było napastników?

[Dragosani]

- Stawiałbym na od trzech do pięciu - powiedział Dracon po chwili zastanowienia. - Może nie widać tego po zniszczeniach, ale ja na ich miejscu tylu bym tutaj wysłał. To raczej nieduża grupka, która odwiedziła jubilera nocą. Nie zwracali niczyjej uwagi, a mieli wystarczającą przewagę, aby zrealizować swój cel. - wyjaśnił skąd wziął swoje przypuszczenia. - Ale nie sądzę aby zwykli bandyci, nawet używający różdżek, mogli stanowić dla nas większe zagrożenie - dodał, tak dla pokrzepienia nastrojów grupy.

[Nessa]

- Nie chcę być bezczelna, ale chyba lepiej jest przecenić przeciwnika, niż go nie docenić, więc może nie określajmy tak szybko zagrożenia. Oczywiście z szacunkiem do waszych umiejętności - uśmiechnęła się do dracona i wróciła do oglądania zniszczonych kosztowności. 

[Dragosani]

- Po prostu znam swoje możliwości i ufam, że Aragorn nie wziąłby was, gdybyście byli amatorami odparł Arcymag. - Znam już go od dłuższego czasu i wiem, że nie zrobiłby czegoś takiego. A co do samej grupy bandytów... cóż, nie z takimi się walczyło. Oczywiście możemy czegoś nie widzieć i wpaść w jakieś bagno, ale wtedy zawsze można wykonać taktyczny odwrót. Nie martwiłbym się na zapas, panno elfko

[Adaś]

Adamus popatrzał w stronę drzwi i spytał:
-A gdzie on się w ogóle podział?

[Nessa]

- Może to i racja? W zdemolowanych pomieszczeniach bywam zbyt nerwowa i tworzę setki niepotrzebnych scenariuszy - odparła spokojnie. - Mistrz dosyć szybko zniknął, więc pewnie znalazł jakąś wskazówkę, bo chyba żadnego zamtuza nie mijaliśmy - uśmiechnęła się do Adamusa.

[Adaś]

-No nie wiem może pójdę się za nim rozejrzeć a wy tu zostaniecie i będziecie szukać dalej?

[Devristus Morii]

Adamus:
Między szczątkami lady znalazłeś resztki ubrań. Czyżby jubiler został porwany?

Darlenit:
Wszedłeś do pomieszczenia. Nie wiesz jakiej wielkości jest, gdyż jest w nim ciemno jak w dupie.

Aragorn:
Nie mamy rozkazu z Tobą rozmawiać i udzielać Tobie jakichkolwiek informacji powiedział "strażnik" Wiem kim jesteś, ale Twoja władza tutaj nie sięga. Tu rządzi ktoś inny, ale na pewno nie ty, więc jeśli pozwolisz to pójdziemy dalej

[Hagmar]

Nie pozwolę, jestem baron Tacticus. A więc ktoś ważniejszy od ciebie, tutejszej rady i "straży" która pewnie nie jest lepiej wyszkolona od chłopów ze wsi, grzecznie odpowiesz na moje pytania i zaprowadzisz mnie do władz miasta. Jasne?

[Devristus Morii]

Z tego co wiem Twoja władza tutaj nie sięga. Nie jesteś tutaj baronem czy hrabią ani nawet szlachcicem w tej stronie Valfden. Odpowiadamy tylko przed naszymi władzami, a nie z innych ziem.

[Hagmar]

Ta ta... a idźcie w cholerę. Dracon odczekał chwilę, tylko po to by za nimi ruszyć... podbiegł kilka metrów rozkładając skrzydła, wzbił się w powietrze by lepiej widzieć teren.

[Devristus Morii]

Strażnicy wyruszyli po za miasto, lecz gdy minęli bramy już nie traktowali tak miło więźnia. Ciągnęli go za nogi, co sprawiało że leżąc na plecach, zdzierał je. Sprawiało mu to dużo bólu, a także większą szansę na zakażenie. To były jak tortury. Tortury przed ewentualna śmiercią. Doszli do zapadliny, a raczej wykopanej wielkiej dziury w ziemi (coś na wzór areny w Silden z g3).

[Hagmar]

Aragorn w locie wyciągnął katanę, to co chciał zrobić było niebezpieczne... zapikował ostro w dół, dwa metry nad ziemią wyrównując lot, leciał prosto i szybko na strażników. Nie chciał zabić, katana rozcięła bok strażnika, Dracon wzniósł się w powietrze wisiał przed drugim strażnikiem. Nawet nie próbuj sięgać po broń. Co tu sie wyrabia gadaj.