"Nie zostawiamy swoich"

[Arti]

- Właściwie po czym my płyniemy? Po jeziorze czy rzece? - zapytał młodzieniec. -Jakoś nie zwróciłem na to uwagi...

// czy może mistrz gry nie wspomniał o tym? -.-

[Hagmar]

Po oceanie Aerth. 

//Tak czytasz posty jesteśmy na środku oceanu w innym wymiarze.

[Arti]

 -Nie patrz się na mnie jak na idiotę. - rzekł młodzieniec. - Byłem zbyt zajęty nową kuszą by zobaczyć gdzie płyniemy...

[Hagmar]

Zdarza się, kładźcie się spać. Przyda wam się. Aragorn miał jakieś dziwne przeczucie...

[Arti]

   Był wczesny ranek. Aerth wyszedł na pokład by podziwiać jesienny wschód Słońca.


// dlaczego jest jesień a nie lato? x]

[Orion]

Na pokładzie był już Orion. Oglądał swoją nową kuszę, podczas czego miał tak skrzywioną minę, że nie był w ogóle podobny do siebie. W elfiej szkole uczyli go posługiwać się kuszą, ale cały czas nauczali przy tym, że tylko łuk jest godny elfiego łowcy. Orion odłożył kuszę i założył swój łuk na plecy. Wtem zauważył Aertha.
-Piękny wchód słońca, nieprawdaż?

[Arti]

 - O tak, na prawdę piękny. - oznajmił młodzieniec. - Widziałem, że lekko krzywo patrzysz na swoją kuszę. - rzekł, zagarniając grzywkę z czoła. 

[Orion]

-Taa... nieważne. - Orion machnął ręką. -Obudźmy może pozostałych.

[Anv]

- Nie spałem. - odrzekł krótko Anv gdy jeden z młodych łowców podchodził by go obudzić. - Nie mogłem zasnąć. Zastanawiam się jak radzi sobie Zeyfar i co z Peanutem...

[Arti]

  Aerth widząc, że Anv ( czemu zmieniłeś nick, teraz nie mam ściągi by go spisać -.- ) nie śpi, podszedł do swojego łóżka i spod niego wyjął kuszę.
 - Idę poćwiczyć strzelanie. Przy okazji nacieszę się słońcem bo mam dziwne przeczucie, że będzie padać.

/// Bóg? o.O

[Orion]

-Jestem dobrej myśli Anv. Gdzie jest mistrz Aragorn?

[Hagmar]

//Jest jesień bo w marancie mamy inny kalendarz.

Tu jestem. Odrzekł wchodząc na pokład. Gotowi? Nie długo dopłyniemy, czas powiedzieć wam prawdę o misji. Płyniemy wesprzeć partyzantów, zadanie Zeyfara polegało na zasianiu paniki.

[Orion]

-Co? Jakich partyzantów? Czyli nie ma żadnego zaginionego?

[Hagmar]

Jest, ale my tylko po nim sprzątamy. On nawet nie dotarł do El-shia.

[Orion]

-Ale przeciw komu my w ogóle walczymy?

[Hagmar]

Czy to ważne? W tym świecie istnieje pewne państwo rządzone przez nekromantę. Przeciw niemu walczymy, a kraj zwie się Imperium Selkrik. Oczywiście my tylko pomagamy.

[Orion]

-Dobrze Mistrzu. Pójdę i będę walczyć z kim tylko rozkażesz. - Orion wypowiedział te słowa twardo i tym razem się nie skłonił jak ma w zwyczaju skłaniać się przed wydającymi rozkazy. Nie podobało mu się, że mistrz buduje gildie na kłamstwie a nie zaufaniu. Elf był nauczony walczyć z każdym kto został mu narzucony na cel i wykonać każdy rozkaz, jednak potrafił zbuntować się przed nieszczerym władcą.

[Hagmar]

Samotni ÂŁowcy już tacy są, nie ufać nikomu, nigdy i nigdzie. Boba Fett nauczył Aragorna by rozkazy podawać po kawałku, zwłaszcza nowym.

[Anette Du'Monteau]

W oddali zobaczyłem statek, a na nim znajome twarze. Wskoczyłem do wody i podpłynąłem. Chwilę zajęło mi się wspięcie po burcie. Patrząc na towarzyszy od tyłu zastanawiałem się co jeszcze planują.
-Nad czym tak dumacie panowie? - spytałem

[Hagmar]

Jak Ty... Nie ważne, udało Ci się?