Młoty i kilofy

[Eric]

Diomedes spojrzał z ukosa na Patty wyraźnie rozbawioną zaistniałą sytuacją. Chciał jej coś złośliwie napomknąć, ale ugryzł się w język. To nie było miejsce na prywatne sprzeczki. Odpowiedź Gordiana go nie satysfakcjonowała, ale cóż, nie można mieć wszystkiego. Posłał jedynie groźne spojrzenie w kierunku inkwizytorki i chwycił barani udziec leżący nieopodal na tacy. Mięso było wspaniale przyprawione, soczyste i bardzo smaczne. Diomedes ukąsił kilka razy, rozkoszując się smakiem i aromatem wspaniałego dania. Otarł usta i znów zwrócił się do Gordiana
- Jeszcze jedno pytanie. Kiedy wyruszamy?

\\ Nie podlizuj się Nif...

[Patty]

Dostrzegłam "groźną" minę Diomedesa, uśmiechnęłam się szerzej i posłałam mu całusa.

// po prostu mnie to bawi. To nie jest moralitet, żebyśmy wszyscy mieli na imię Każdy.

[Eric]

Diomedes zarumienił się lekko, ale starając się ukryć rumieńce wrócił do jedzenia i niemalże ukrył twarz w misce puddingu, która leżała na stole. Ciekawe co by się stało, gdyby dajmy na to, była to miska z łajnem - pomyślał Diomedes, który nawet nie patrzył co bierze do rąk, byle by tylko ukryć zakłopotanie.


\\ Jeej, żartowałem

[Dragosani]

Zeleris zachichotał widząc wymiany spojrzeń pomiędzy Patty i Diomedesem. Aż żałował, że nie wypadało teraz się bezsensownie odzywać, gdyż zamierzał rzucić jakimś błyskotliwym komentarzem. Zanotował więc we pamięci, by później nieco poużywać sobie na Diomedesie. Mag uśmiechnął się pod nosem i słuchał dalej.


I mi ten balans też się podoba. Nie wstąpiliście do Gildii, to wara od magii

[Anette Du'Monteau]

Zeyfar jedynie skinął głową na znak, że rozumie.

//: Ale była mowa, że zbierania odpowiednich ziół itd można się nauczyć w jednej misji. A jeśli tylko dla nowicjuszy to po co było ogłaszane w informacjach ogólnych ? :/

[Gordian Morii]

-Właśnie teraz wyruszamy Diomedesie.- odparł Gordian odwracając się teraz w kierunku chłopaka. Zrzucił z głowy kaptur i podał słudze maskę, która trzymała się twarzy dzięki magii, którą była przesycona. Gdy sługa oddalił się elf ruszył w kierunku wyjścia z Uniwersytetu gdzie czekały konie.
-Masz mieć oko na tych dwoje kochasiów, żebyśmy czasami nie wrócili z dodatkowym poszukiwaczem przygód.- szepnął gdy przechodził obok Zelerisa - Masz kostur więc go używaj.- dodał i z lekkim uśmiechem poszedł dalej.

//: Zbierania ziół może nauczyć się każdy, nie koniecznie musi być magiem ale takie zadanie jest dostępne tylko u Aretha więc jakby nie patrzeć póki nie będziesz miał do niego dostępu to się nie nauczysz. Oczywiście, może zdarzyć się tak, że na tej misji wyciągnę z ziemi lecznicze ziele i pokarzę wam jak wygląda, gdzie szukać itp. wtedy będziesz wiedział jak ono wygląda i zbierać je będziesz mógł.

[Dragosani]

- Znaczy się mam studzić ich zapędy lejąc ich kosturem po łbach? - zapytał Flamel. - Nie ma problemu, Mistrzu. - dodał z podłym uśmiechem. Podszedł do Diomedesa, uśmiechając się bezczelnie.
- Co tam? - zapytał, chociaż niezbyt go to interesowało. Następnie ruszył ku wyjściu z budynku.

[Patty]

Wstałam od stołu, wzrokiem żegnając leżącą na stole strawę i ruszyłam za resztą grupy, uśmiechając się przy tym niewinnie. Przecież nic w końcu nie zrobiłam...

[Hagmar]

Aragorn pokręcił głową na prośbę Diomedesa. "Ehhh...< >" Wyszedł z budynku i wybrał jednego z koni.

[Anette Du'Monteau]

Zeyfar znów wstał i ruszył za resztą. Chciał jak najszybciej ujrzeć to zapomniane krasnoludzkie miasto, o którym mówił mistrz Gordian.

[Gordian Morii]

-Panie. Konie są wypoczęte a przy trokach znajduje się jedzenie i napitek tak jak poleciłeś.- rzekł sługa podbiegając do Gordiana gdy ten tylko wyszedł na zewnątrz.
-Dziękuję. Poślij teraz kilku stajennych przodem. Niech zrobią nam miejsce byśmy mogli szybko wyjechać z miasta.- polecił i podszedł do swojego konia. Chwilę później widział jak dwóch młodych chłopaków popędziło w dół ulic, którymi mieli się kierować.
-Ruszamy. Musimy jak najszybciej opuścić miasto. Kierujemy się do wschodnich bram. Potem na most i dalej na północ ku górom. Podróż będzie długa gdyż teleport wiodący do kopalni srebra został tydzień temu zniszczony przez powalone drzewo i teraz kilku magów stara się przywrócić go do użytku. - powiadomił towarzyszy i wsiadł na grzbiet swojego konia. Gildię opuścił jako pierwszy.

[Anette Du'Monteau]

Wskoczyłem na dużego karego konia i od razu popędziłem naprzód za Gordianem. Błękitny płaszcz trzepotał targany wiatrem. Zaraz obok jechała reszta towarzyszy. Nie uśmiechało mi się znowu podróżować kawał drogi, jednak zobowiązałem się do czegoś, a raz danego słowa się nie łamie.

[Lees]

Lees wsiadł na konia i podjechał do Zeyfara.
- Widzę, towarzyszu, że ważne rolę w twoim życiu zajmuje pojęcie sprawiedliwości, nie czujesz czasem zmęczenia tym praworządnym życiem?

[Gordian Morii]

Kilka informacji:
//: Nasza trasa to około 500 km więc wprowadzam coś takiego co nazywać się będzie skoki hiperprzestrzenne. Znajdujemy się w mieście pośrodku mapy. Akcja rozgrywa się na tym czerwonym szlaku . Gdy zastosuję skok napiszę: <kilka dni później> w mgnieniu oka przejedziemy ten niebieskawy szlak i już będziemy na początku tego czerwonego szlaku niedaleko kopalni.

//: Walka. Macie zabijać jak najbardziej wiarygodnie. Czyli wiedźmińskie akcje typu rozorałem scyzorykiem skórę cieniostwora odpadają. Wilki i inne mniejsze stwory zabijacie szybciej i łatwiej niż wiwerny czy mantikory. A do niektórych bestii trzeba już obrać taktykę w kilku graczy więc możecie stosować takie jakby bullet-time w których coś tam na szybko ustalacie. Wtedy inni z łaski swej nie atakować im tej bestii bo może się okazać, że nie traficie;]
//: Jeśli ktoś zna się na skórowaniu to obierać bez pytania.
//: Jeśli natraficie gdzieś na fajny klimatyczny utwór muzyczny, obrazek czy filmik wstawiać będzie ciekawiej;p

[Anette Du'Monteau]

-Po czym to poznałeś Leesie, tak? - spytał mauren nie pewien imienia nowicjusza w Kruczym Bractwie.

//: Z towarzystwa to tylko ja mogę pozyskiwać futra i trofea zdaję się ^^

[Lees]

- W twoich wypowiedziach zauważyłem silny nacisk na sprawy honoru, niezrównanego oddania przyjaciołom i wzorowego przestrzegania kodeksu organizacji. Choć oczywiście można dostrzec też pewną dawkę humoru.

[Hagmar]

-Może to stąd że pochodzi z takiego a nie innego kręgu kulturowego.

[Eric]

Diomedes wsiadł bez problemu na konia i usłyszał znajomy głos. Głos Zelerisa. Odwrócił głowę powoli, jakby bał się widoku za plecami. Od razu uderzył go znany, złośliwy uśmieszek maga. Kruk westchnął i odwzajemnił uśmieszek.
- A nic ciekawego. Nowi Bracia, nowe obowiązki, ale życie stare. A Twój mistrz, że tak powiem moją prośbę potraktował dosyć surowo - skrzywił się - I nie szczerz się tak...

[Gordian Morii]

Jeźdźcy bardzo sprawnie opuścili miasto co było także zasługą tych, którzy torowali im drogę. Mieszczanie z zaciekawieniem przyglądali się zbrojnemu pocztowi, który w pośpiechu opuszczał miasto. Niezwykłe było w tym to, że pocztem dowodził mag i że zmierzali w odwrotnym kierunku niż to zazwyczaj bywa. No cóż... Prosty lud też czasem potrzebuje jakiejś odmiany.
-Kto z was ma aspiracje, żeby prowadzić kolumnę po wyjechaniu z miasta?- zapytał elf jadących z tyłu.

[Patty]

Zbliżyłam się do elfa z podejrzanym uśmieszkiem.
- Przyznam, hrabio, że prowadzenie całej kolumny samców byłoby niezapomnianym doświadczeniem...