Tajemnice Starożytnych IV - Klucz ÂŻycia

[Hagnar Wildschwein]

//Rzecz jasna no offence. Odsyłam do historii mojej postaci i charakterystyki rasy jeśli macie zastrzeżenia do reakcji Domenica aep Zirgina na te słowa. Informacje o Kruczym Bractwie też nie zawadzą.

-Na pogardę musisz sobie zasłużyć skurwysynu bez ciepła i dechu!- Domenic splunął i położył dłoń na trzonie swego młota, który zwisał u pasa.
-Jak śmiesz plugawe kurwy i obelgi słać, kiedym ci ja, i kompanii część starsza?! Ileś żyć odebrał, a ile ocalić dał radę! Szanuję twą rasę przez wzgląd na jej członków walecznych i też na moją kumoterię i wiela dni w podróży z panem Cadacusem! Tyś dla mnie niegodzien mianem wampira się określać...- wyrzucił krwiste słowa krasnolud, a oczy mu zapłonęły.
-I w rzyci do kurwy jej mam, żeś młody! Ucz się, bo cie kiedyś czyjeś staliwo nauczy, a możesz wtedy już łba nie podnieść...

[Eric]

- Trzymajże nerwy na wodzy krasnoludzie. Kiedyś Twój nieprzemyślany gniew może okazać się dla Ciebie zgubny...

[Hagmar]

-Domenic dobrze prawi psia mać. A Ty młokosie uważaj bo młody wąpierz niewiele więcej wart od kundla! Tfu! Rzekł siarczyście spluwając na bruk.

[Eric]

- Ale mimo to powinien trzymać nerwy na wodzy. Gniew potrafi zaćmić zdrowy rozsądek, nieprawdaż?

[Mogul]

Chłopak wyprostował się dumnie.
-Honor powinien być najważniejszą cechą wszystkiego co chodzi i myśli. Też będę miał szacunek tylko do niektórych jednostek. Wiadomo że zawsze na początek idzie stereotyp. I u ludzi nie ma się czemu dziwić. Sam byłem kiedyś śmieciem który... zresztą to nie ważne. Liczy się tu i teraz. Jednak nie patrz na wampirów jakby byli identyczni do mnie. Czasami moje zachowanie może przeczyć mojej naturze. Chyba to dzieje przez to że mam zaledwie 16 lat a i wampirem jestem około 1,5 miesiąca. Moi inni towarzysze są lepszymi przykładami. Bardzo ich szanuję... - powiedział to z wielkim szacunkiem i uznaniem. - jednak cieszę się kim jestem. Domenicu... Jak słyszysz powiedziałem że nigdy nie uznam innych ras ale mogę uznać jednostki. Miej to na uwadze... Gniewem nic nie wskuracie. Jedynie zgodna rozmowa. Jak mam mieć inne zdanie o Was skoro atakujecie już na starcie?

[Hagmar]

-Tyś chyba wkurwionego krasnoluda nie widział. Tera to gadasz jak na Wampira przystało.

[Patty]

- Kimże jesteś... żeby zabiegać o twój szacunek? - Spytałam cicho, spokojnie - Czym na to zasłużyłeś? I powiedz mi, czym myśmy zawinili? "Rasy podrzędne", tak? - Rzuciłam z ironią.

[Mogul]

-Powiedziałem... Stereotyp. Sam wiem to na swoim przykładzie. Krasnoludzie... Nie znam Waszej rasy. Czy wierzycie w bogów i uprawiacie też magię? Nie widziałem jeszcze krasnoluda czarującego...

[Hagmar]

-Ta...Pan Cadacus mimo iż podobnie myśli nieco rozważniej słowa dobiera. I nie ujrzysz bogowie...chodzi Ci o te wyimaginowane ludziki z legend?

[Eric]

- Zabawne jest to, jak dosłownie bierzecie do siebie słowa Ociana. Panienko gdzieś usłyszała 'rasy podrzędne', hm? Sam jestem człowiekiem. Ale do mnie jakoś słowa Ociana dotarły. Powiedz, czy nie ma żadnego człowieka, którym byś się szczerze brzydziła? W to wątpię. Są masy ludzi, których obchodzi tylko ich własny interes, nic więcej. Tacy ludzie zasługują na potępienie bez dwóch zdań. Słowa Ociana w żaden sposób nie dotykały takiej osoby jak Ty, Panienko. A przynajmniej tak mi się wydaje.

[Hagnar Wildschwein]

-Nie rozkazuj mi człowieku! Lepij pewnie nadstawić karku i oddychać coby krew szybciej płynęła i pozwolić się wyssać z sił, honoru i spuścizny po rodzie...- rzucił na słowa Diomedesa. Przyznać trzeba, że starał się uspokoić, nie wypada mu wszak zarżnąć młodego. Przynajmniej nie w mieście.
-Twoja zaś nieprzemyślana decyzja zgubna dla ciebie... Tylko, że ja padnę w szeregu z kamratami i modłem na ustach. Bogowie istnieją, a ich łobecność jest na ręki wyciągnięcie! Nie porzucaj ich z taką lekkością.- tutaj zmierzył spojrzeniem młodego wampira, który zbluzgać już zdążył wszelkie siły wyższe

[Eric]

- Nie chciałbym abyś pomyślał, że nie czuję do Ciebie szacunku krasnoludzie. Podziwiam Cię, za Twoje oddanie, honor i waleczność, ale pamiętaj, że ta wyprawa miała co innego na celu niż sprzeczki między rasami. Jeżeli chcemy ukończyć ją pomyślnie to musimy trzymać nerwy na wodzy, innego rozwiązania nie ma. No chyba, że pozabijamy się wszyscy nawzajem, co najlepszym rozwiązaniem nie jest.

[Dragosani]

- Nie żebym zabraniał wam wyrażać swoją opinię... - odezwał się milczący do tej pory Flamel. - Ale mogli byście z łaski swojej, trzymać języki na wodzy? - zasugerował. Odrzucił wzrokiem zebranych. - Z tego co wiem, ta wyprawa i tak będzie niebezpieczna, więc nie warto jeszcze zwiększać zagrożenia bezsensownymi, wewnętrznymi kłótniami. - wyjaśnił. - Mamy być zgranym zespołem, a tera takiego nie przypominamy.

[Eric]

- Dokładnie to samo starałem się im przekazać, ale nie sądzę, żebym mógł ugasić temperament krasnoluda. A przynajmniej nie byłoby to łatwe.

[Mogul]

- Mój ojciec ma już duże doświadczenie, ja nie ma go prawie wcale... Możliwe, bogowie istnieją lecz nad wampirami nie mają władzy. Honorowa śmierć Domenicu jest najlepsza. Nieważne jakie masz cele, w co wierzysz, z kim pracujesz ważny jest fakt że chcesz oddać swe życie w obronie swych przyjaciół i poglądów, chcesz oddać życie za to w co wierzysz.To jest honorowa śmierć.

[Hagnar Wildschwein]

-Zelerisie... Ja żyję w przekonaniu, że do własnego gniazda się nie sra, ani srać się nie pozwala.- odparł krasnolud.
-Nie ucz mnie kurwa jak żyć i w co wierzyć. Nie mów co to jest śmierć z honorem jeśli ty honor utraciłeś. Z tego co widzę na dobre- rzucił do młodego wampira i rozpiął pas, by podczas wybijania kłów Ocianowi nie rozbić swojego miodu

[Patty]

- Diomedes, czyż nie? - Spytałam raczej retorycznie - Używając tego określenia, słownie ujęłam to, czego Ocian nie zrobił. Po prostu określiłam pewne... można by rzec, niedopowiedzenie. Ale nawiązując do twych słów, mianowicie mierzi mnie twa postawa. Nie odrzucasz człowieczeństwa? Jeśli tak, to w imię czego?

[Mogul]

Chłopak chciał odpowiedzieć milczeniem. Nie ruszył się o cal. Po chwili nie wytrzymał i rzekł:
- Nie Tobie dane oceniać czy straciłem honor czy nie. Jeśli tak twierdzisz wytłumacz mi jak honor utraciłem i co to dla Ciebie honor?

[Eric]

- Powiedzże zacny krasnoludzie kto Cię tu uczy jak żyć? Ocian wyraził jedynie swój światopogląd. Nie bądźże taki krytyczny wobec wszystkiego co nie jest zbliżone do krasnoludzkich obyczajów... - rzekł spokojnie i z szacunkiem Diomedes, po czym zwrócił się do Patty
- Panienko - bądź co bądź człowieczeństwa nie da się odrzucić całkowicie nawet stając się wampirem. Możesz nazwać mnie słabym człowiekiem, ale pragnę potęgi, nieśmiertelności i kompanów, którym będę mógł życie powierzyć. Nie odrzucam człowieczeństwa, a przynajmniej nie całkowicie. Człowieczeństwo to nie tylko przynależność do tejże rasy, ale charakterystyczne cechy. Zdziwiłabyś się jak wielki ogrom ludzi tychże charakterystycznych cech się wyzbywa, byleby tylko powiększyć swój majątek i wpływy... To smutne, acz prawdziwe, przyznasz mi rację?

[Hagnar Wildschwein]

-Honor wampirze? Cieszy mnie, żeś mnie zapytał o wytłumaczeni. Oto jest kwintesencja honoru i obyczajów, które kocham i wyznaję- mówił zbliżając się do Ociana. Po drodze zrzucił z rąk rękawice i wyszczerzył zęby. Kiedy już parł, zdecydowany i całkowicie zdeterminowany, na wampira rozprostował ręce, aby stawy i mięśnie lepiej pracowały. Nie wahał się długo więc jak tylko zbliżył się do krwiopijcy, który dumnie reprezentował poglądy, które według brodacza zatracił w swej przemianie i ostatnich słowach, wyprowadził cios pod żebra, nie wkładając weń dużych pokładów siły. Kiedy Ocian zgiął się wpoły Domenic ostentacyjnie walnął prawą pięścią w twarz rozmówcy...