Mądrość i Prawda

[Vitnir]

Aerandir podszedł do koni oglądając każdego z nich, wybrał wierzchowca o czarnej sierści, wydał mu się ze wszystkich najodpowiedniejszy dla niego. Wampir pogładził łeb zwierzęcia, po czym wskoczył na grzbiet rumaka. Poprawił miecz u boku, po czym rozkazał koniu oddalić się nieco od reszty, by spoglądać na zebranych czy wszyscy są gotowi do wymarszu.

[Anv]

Anv także postanowił wybrać sobie konia puki to jeszcze możliwe. Po chwili oględzin wybrał czarnego rumaka, którego potem dosiadł. Gdy był już gotowy, spojrzał na resztę drużyny.

[Dragosani]

Zeleris czekając na kolejnych członków wyprawy popijał miód i jadł pieczeń. Każdego z przybywających witał skinieniem głowy. Przynajmniej tych których znał... A tym których nie znał, przedstawiał się. Gdy nastał czas by wyruszyć, Mistrz Gordian nakazał by wszyscy wyszli i wsiedli na konie. Flamel tak też uczynił. Wyszedł z izby i prawie że zwinnie wskoczył na jednego z wierzchowców.

[Szarleǰ]

W oddali wszyscy dostrzegli sylwetkę człowieka. Kilka chwil później nieznajomy nabrał kształtów i kolorów, dzięki czemu wszyscy zorientowali się kto nadchodzi. Przynajmniej ci, z którymi miał już kiedyś przyjemność. Peanut de Silverhold widząc poruszenie wśród towarzyszy przyspieszył kroku, by się nie spóźnić. Gdy wreszcie dotarł do grupki wojowników rzekł donośnym głosem.
- Witajcie wszyscy! Wybaczcie mi spóźnienie, ale miałem trochę pracy i nie mogłem wcześniej.
Po tych słowach podszedł do Altaira, uścisnął mu dłoń i z szerokim uśmiechem na ustach powiedział:
- Cieszę się, że będziemy mieli okazję razem wyruszyć w bój. Mam nadzieję, że nie ostatni raz.
Po krótkiej wymianie zdań, Peanut oddalił się od Altaira i podszedł do dużego, czarnego rumaka. Poklepał go po karku po czym szepnął mu na ucho: - Mam nadzieję, że mnie nie zawiedziesz.

Portret:

Ekwipunek:

Broń 1: brak
Broń 2:

Nazwa broni: Uderzenie wiatru
Rodzaj: łuk
Zasięg: 50 metrów
Precyzja: 40%
Opis: Wykonany z 50 kawałków drewna.
Wymagania: Walka bronią dystansową [50%]
Cena: 40 sztuk złota

Broń 3:

Nazwa broni: Miecz obywatela
Rodzaj: miecz
Typ: jednoręczny
Ostrość: 13
Wytrzymałość: 6
Opis: Wykuty z 55 sztabek mosiądzu o zasięgu 0,9 metra.

Broń 4:

Nazwa broni: Złowróżbny szept
Rodzaj: sztylet
Typ: jednoręczny
Ostrość: 13
Wytrzymałość: 6
Opis: Wykuty z 25 sztabek mosiądzu o zasięgu 0,3 metra.

Odzienie:
Nazwa odzienia: Kubrak wędrowca
Rodzaj: brak
Typ: strój
Wytrzymałość: 1
Opis: Uszyty z 100 kawałków lnianego płótna.

Pas:


Nazwa: Eloshru
Rodzaj: runa wody
Opis: Po wypowiedzeniu przez Ciebie nazwy runy, w wolnej dłoni wytwarza się kula wody, która po chwili przekształca się w wodny pocisk. Zasięg pocisku jest zależny jedynie od rzucającego. Pocisk, podobnie jak kamień, leci tak daleko jak zostanie rzucony. Czar może być manipulowany umiejętnościami magicznymi typu telekineza, psionika i mortokineza. Po trafieniu w cel, pocisk rozbija się przewracając, ogłuszając lub uszkadzają mu kości poprzez stłuczenie.

Inne:

2 x
Nazwa broni: Nóż na wilki
Rodzaj: sztylet
Typ: jednoręczny
Ostrość: 15
Wytrzymałość: 11
Opis: Wykuty z 25 sztabek żelaza o zasięgu 0,3 metra.
Wymagania: Walka bronią sieczną [50%])
Broń z wyprawy/zadania jest zepsuta, do przetopienia w hucie.

Statystyki:

Specjalizacje:

• Walka bronią sieczną 50%
  
• Walka bronią dystansową 50%
  
• Używanie zbrój miękkich
  

Umiejętności nabywane:

• Akrobatyka
  
• Kradzież kieszonkowa
  
• Medyk
  

Umiejętności rasowe:

• Potencjał magiczny
• Potencjał chemiczny
• Ciało z gliny
• Ulubieniec bogów
• Bystry umysł

[Grison]

Revert poklepał jednego z koni po grzywie starając się na podstawie stanu włosia orzec, czy koń jest zadbany. Jeszcze jako dzieciak lubił te zwierzęta. Czy to dla jazdy, czy to dla szlachetnego wyglądu, czy również... dla ich smacznego mięsa. Chwilę po tym mag siedział już na rumaku sposobiąc się do jazdy. Revert'owi nie widziało się leżeć w jakiejś kałuży, toteż nim wyrwał ostro z kopyta postanowił sprawdzić, czy koń reaguje na komendy ustne i manualne tak jak się od niego oczekuje...

[Gordian Morii]

Gordian wyszedł z pomieszczenia jako jeden z ostatnich i kiwnąwszy ręką na sługę poczekał moment aż ten przyprowadzi jego wierzchowca. -Moi panowie. Ruszamy na zachód od miasta w kierunku dracońskich ruin gdzie czekać na nas powinien mag, który kilka dni temu przesłał mi informację na temat tego co odkrył. Otóż jedna z inskrypcji na murach świątyni mówi coś o "Ukrytej prawdzie", którą jak zapewne się domyślacie będziemy starali się odkryć. - rzekł i w tym momencie sługa podał mu wodze. Wkładając nogę w strzemię podciągnął się w górę i przekładając drugą nogę przez koński grzbiet znalazł się w siodle. -Aragornie jeśli możesz prowadź nas do bram miasta. Reszta niech ustawi się rzędem za naszym baronem by szybko i sprawnie opuścić miasto.

[Hagnar Wildschwein]

-Jedźmy!- zakrzyknął do woźnicy krasnolud rozkładając się na wozie niczym w barłogu. Wesoło sączył zabrane z sali piwo i rozkoszował się chwilą nieróbstwa. Szło mu to niesłychanie wprawnie, niczym staremu zawadiace i wyszukanemu władcy popiołów traktu... Tak, Domenic aep Zirgin zdecydowanie cieszył się z powrotu do dotychczasowego trybu życia.

[Altair]

Altair rozglądnął się wśród szerokiego wyboru wierzchowców. Po krótkiej chwili oględzin wybrał karą klacz, która nie wydawała się narowista, mimo tego jednak rącza. Tak więc włożył stopę w strzemię i podciągnął się, po chwili siedział już w kulbace. Poprawił pas z mieczem i pomyślał: całkiem podobną miałem w Torgon, jako najemnik...

[Hagmar]

-Oczywiście Gordianie. Za mną towarzysze. Aragorn pociągnął za lejce, koń ruszył z wolna w kierunku bramy miejskiej.

[Grison]

Revert obrócił zwinnie konia po czym stępem podszedł do towarzyszy ustawiających się w rzędzie. Momentalnie przypomniał mu się orszak jego ojca w Myrtanie, który to zawsze obserwował będąc młodszy.
- W drogę - pomyślał ustawiając się obok Altaira.

[Szarleǰ]

Peanut siedząc w siodle zamyślił się i dopiero po chwili zorientował się, że wszyscy ruszają. Popędził więc konia w kierunku reszty. Chwilę później jechał u boku Altaira.
- Jak myślisz, będzie ciężko? Mówią, że wyprawy magów to często prawdziwa rzeź.

[Altair]

Altair początkowo nie zwrócił uwagi na pytanie, był zamyślony.
- Ciężko, to było pod Gothą, może będziesz miał kiedyś okazję zapytać ojca, jeśli jeszcze żyje - powiedział obojętnie, po dłuższej chwili milczenia dorzucił - rzeźnię chętnie urządzę tym, którzy staną nam na drodze. Nie zapominaj, że ja też władam magią - obrzucił Peanuta krótkim spojrzeniem w oczy. - Pamiętaj, że ci którzy idą na wojnę by przeżyć, giną od ciosów tych gotowych na śmierć.
Zapatrzył się w horyzont w milczeniu.

[Szarleǰ]

- Ojciec nie żyje. Nawet jeśli, to zapewne o mnie zapomniał, z jakiegoś powodu - inaczej by się pokazał. Przez długie lata nie opuszczałem rodzinnego miasta, więc jakby żył na pewno zjawił by się. Mniejsza o mojego ojca... ważne jest teraz nasze zadanie. Co prawda chciałbym pomachać mieczem, mam jednak nadzieję, że nie spotkamy się z żadnym wymagającym przeciwnikiem - wielu z tutaj obecnych niedawno poznałem i nie chciałbym ich jeszcze żegnać. Powiedział do Altaira. Przerwał na chwilę by złapać oddech, po czym dodał zanim rozmówca zdążył mu odpowiedzieć.
- Wiesz... chciałem zapytać, kiedy nauczyłeś się magii? Tak sobie myślę, że również chciałbym zgłębić tą starożytną wiedzę, gdyż w moich oczach ludzie którzy władają magią są potężni. Nie są nie do pokonania... ale niewątpliwie są potężni. Boję się tylko, że kiedy przyjdzie okazja by nauczyć się czegoś o czarach, będę już na to za stary.

[Altair]

Altair roześmiał się na głos.
- Na naukę nigdy nie jest za późno. Jeśli to miałoby mieć znaczenie, to nauczyłem się magii jakieś dwa lata temu. Więc miałem czterdzieści osiem lat. A co do twojego ojca, nie porzucaj nadziei... Ja, na przykład, nie widziałem swojego rodzeństwa przeszło dwadzieścia lat, ale jakoś nigdy nie pomyślałem, że mogą nie żyć.

[Dragosani]

Zeleris, podobnie jak inni, ruszył za Aragornem w stronę bramy miejskiej. Chciał jak najszybciej wydostać się z murów miasta, by ekspedycja rozpoczęła się na dobre. Podjechał do znajomego z Gildii, Reverta. Nie wiedzieć czemu, ale imię owego człowieka zawsze kojarzyło się Flamelowi z "Grisonem". Cóż... Ravola wyglądał na takiego "Grisona".
- Revert. - przywitał się. Po raz kolejny. - I jak tam się miewa świeżo upieczony mag? - zapytał by zacząć rozmowę.

[Gunses]

Nim grupa przemierzyła miasto dogonił ich jeszcze jeden jeździec. Koń, co można było poznać po munsztunku, należał do organizacji, która swą siedzibę miała daleko na północ, pomiędzy wiecznie pokrytymi śniegiem górami. Gunses jechał w swej nowej szacie, którą miał w domu. Stara została zniszczona podczas pewnego wybuchu. Była noc. Rozwiązana maska i pozbawione rękawic dłonie kontrastowały kolorem z czernią ubioru i oczu Wampira. Dłonie kontrastowały miedzy sobą wzajemnie. Szpon Wampira lśnił delikatnym uśpionym błękitem spod płyt ręki. Dwa największe kosmyki włosów wybiegały przed twarz Nieśmiertelnego i niczym kosy zaginały się, tworząc na tle dużych i czarnych niczym smoła oczach wrażenie pionowych źrenic. Gunses widząc kolumnę jeźdźców zwolnił. Złożył ręce na łęku siodła, pozwolił, żeby czarna klacz zrównała się z kolumną. Swym wzrokiem wypatrywał Godriana. Zmusił klacz do wyminięcia kilku straganów, skręcił w boczną uliczkę i szybciej pokonując jej kilka zakrętów wyjechał znów na trakt w miejscu, w którym jechał Gordian
- Witaj przyjacielu - rzekł Wampir - I wybacz moje lekkomyślne spóźnienie. Miałem ważne polecenie od króla. I zaszło kilka zmian... - rzekł i z dziwnie melancholijnym wyrazem twarzy spojrzał na swą lewą dłoń. Szybko jednak oderwał od niej wzrok. Rozejrzał się po kolumnie i dalej jadąc bok w bok z Elfem rzekł
- Dużo ochotników zebrałeś na tą wyprawę. Wróżę sukces - rzekł przyjaźnie
Portert







Statystyki ekwipunku



Broń 1

Nazwa broni: Siewca ÂŚmierci
Rodzaj: miecz
Typ: jednoręczny
Ostrość: 13
Wytrzymałość: 6
Opis: Wykuty z 55 sztabek mosiądzu o zasięgu 0,9 metra.
Wymagania: Walka bronią sieczną [50%]

Broń 2

Nazwa broni: Siewca ÂŚmierci
Rodzaj: miecz
Typ: jednoręczny
Ostrość: 13
Wytrzymałość: 6
Opis: Wykuty z 55 sztabek mosiądzu o zasięgu 0,9 metra.
Wymagania: Walka bronią sieczną [50%]

Broń 3

brak

Broń 4

brak

Odzienie

Nazwa odzienia: Szata Wampira
Rodzaj: zbroja miękka
Typ: szata
Wytrzymałość: 6
Opis: Uszyta z 100 kawałków Alfistru. Chroni przed światłem słonecznym, ponadto zatrzymuje naturalną temperaturę ciała niezależnie od temperatury otoczenia.
Wymagania: Używanie zbrój miękkich

Pas

Sakiewka - 100 sztuk złota
6 litrów ludzkiej krwi

Statystyki postaci

Specjalizacje

* Walka bronią sieczną - stopień mistrzowski [100%]
* Walka bronią dystansową - stopień mistrzowski [100%]

* Używanie zbrój miękkich


Umiejętności nabywane

* Podstawy myślistwa
* Akrobatyka
* Upuszczanie krwi
* Straszliwe Spojrzenie
* Przemiana w Nietoperza
* Odbijanie pocisków
* Pamięć Krwi
* Aura Inteligencji
* Krzyk

Umiejętności rasowe

* Dziecko nocy
* Krwiopijca
* Wampir
* Wampirza krew

* Całun mroku
* Dotyk demona
* Potęga Bestii

Magia

(brak)

[Anv]

Anvarunis także ponaglił konia i przybliżył się do towarzyszy. Co chwilę wyjeżdżał ciut w bok, obserwując postać Aragorna. Początkowo jechał raczej samotnie. Obserwował wszystkich innych i ich zachowania. Potem podjechał bliżej Gordiana i Gunsesa.
- Witam panowie. Jak mija podróż? - po chwili zwrócił uwagę na ramię wampira. Miał on bowiem identyczną rękę. Rękę o tkance demona. Wiedział iż takiej przemiany dokonywał wyłącznie Isentor. Czyżby, Gunses miał być kolejnym członkiem Paktu? Zastanawialo go jedno. On sam, był przestrzegany przed publicznym pokazywaniem swojej ręki, wampir zaś wcale się tym nie przejmował.

[Grison]

Revert patrząc przed siebie uśmiechnął się.
- Dobrze - rzekł po czym powoli z nonszalancją odwrócił twarz w stronę Zaleris'a. - W końcu sformalizowałem to w tym kraju. W mojej rodzinnej Myrtanie były z tym problemy... Ale to już jak mniemam wątek na inny czas i miejsce. A co z Tobą? Czemu odmówiłeś, jeśli mogę spytać?

[Gunses]

- Podróż - zdziwił się Wampir - Dopiero co wyjechaliście spod zabudowań Gildii Magów. Wszak dogoniłem was jeszcze w mieście. Podróż to doprawdy za dużo powiedziane.

[Anv]

- Mógłbyś pozwolić na rozmowę na samotności? Zwolnimy, pojedziemy na końcu kolumny, lecz dopiero gdy wyjedziemy z miasta. Chciałem omówić pewną sprawę, a miasto nie jest bezpiecznym miejscem w tej sprawie. - zwrócił się Anv do Gunsesa.