Powołanie: skrzyżowanie mieczy

[Dragosani]

Zeleris bez słowa rozproszył zaklęcie Lekkości. Lecz Wietrzną Aurę jeszcze przytrzymał. Spojrzał na Peanuta. Oczywistym było, że nikt się zapewne nie zgłosi.
- Pomysł... ee... osobliwy. Negocjacje z wściekłym tłumem... urocze. Ale chyba nikt nie będzie na tyle szalony, by to zrobić. Więc... losowanie? - zaproponował.

[Szarleǰ]

- CHWILA! Peanut znów wykazał się swoim donośnym rykiem podczas gdy wszyscy w ciszy się w siebie wpatrywali. Zaskoczeni barwą jego pięknego głosu podskoczyli jakby chcieli zatańczyć.
- O ile się nie mylę, ktoś z nas ma tutaj runę tworzącą tarczę z ziemi, kamieni i tak dalej. Mógłby jej użyć przed rozmową z wieśniakami, co dawałoby mu przewagę i w razie czego miałby szansę uciec, dając przy tym wolną drogę reszcie! Czy to nie wspaniały pomysł Ocianie? Zelerisie?

[Hagnar Wildschwein]

Pod nogą Ociana nagle swój kopiec wykopał kret, na którym młody łowca przygód się poślizgnął. Na oko MG wyglądało to jak zgłoszenie...

[Anette Du'Monteau]

-Tak, to też dobry pomysł. A jak chcesz przeprowadzić losowanie Zelerisie? Słomek tu nie widzę, ani patyczków. Jakieś błyskotliwe sugestie, ktokolwiek? Widząc nagłe poruszenie u Ociana krzyknąłem.
-Wspaniale młody przyjacielu, przeznaczenie, los i bogowie pchnęli Cie w nasze dłonie abyś nas uratował. Wszelka siła stwórcza tego świata domaga się od Ciebie działania! To jak?

[Dragosani]

Mag podszedł do Ociana i położył mu dłoń na ramieniu.
- Druhu. Znamy się krótko, lecz dumny jestem z twojego... hmm... zgłoszenia się. - powiedział śmiertelnie poważnym tonem.
- Pewien jestem, że gdyby był tu jakiś bard ułożył by pieśń o tym. Albo przynajmniej powiedziałby jakiś błyskotliwy żart. Tak więc, niechaj bogowie będą z tobą. Spotkamy się jeszcze. Czy w tym świecie, czy w królestwie Rashera. Niestety nie mogę rzucić na ciebie Wietrznej Aury. Nie tak działa to zaklęcie... - dodał wciąż śmiertelnie poważnie. Spojrzał na resztę towarzyszy i uśmiechnął się diabolicznie. Złapał Ociana mocniej za ramię, dając jednocześnie znak innym by pomogli mu wywalić towarzysza w objęcia rozszalałego tłumu.

[Szarleǰ]

Peanut podszedł do Ociana, poklepał go lekko po ramieniu, a po chwili chwycił pod pachę i razem z Zelerisem postawił na równe nogi. Gdy przytaszczyli go pod drzwi, pomimo jego wyraźnej niechęci, Peanut dał znak by reszta otworzyła drzwi... zamiary były oczywiste.

[Hagnar Wildschwein]

Masatschusets zreflektował jak nigdy. W jednym susie doskoczył do drzwi, a kiedy Zeleris i Peanut byli gotowi otworzył. Tłum chciał się wlać do środka jednak kiedy ujrzał, że ma otrzymać, jak otrzymywał do tej pory, ofiary i ochłapy prawdy troszkę ochłonął. Szczególnie, że tym razem nie były to słowa, a żywa ofiara. Choć to była tylko kwestia czasu.

[Dragosani]

Zeleris i Peanut bezczelnie wytaszczyli nieszczęsnego Ociana przez drzwi. Cóż za zgrana drużyna! Rzucili go wprost w tłum, który już wyciągał ku niemu widły, niczym tania dziewka portowa. Lecz w nieco innym celu... Gdy Ocian wylądował w ramionach hordy wiórów, Flamel jak strzała ruszył ku bramie wioski. Przebiegłszy kroków kilkanaście, odwrócił się by zobaczyć czy jego towarzysze sobie radzą.

[Szarleǰ]

Peanut był kilka kroków za Zelerisem. Pędził jak szalony ku bramie, rozglądając się po ziemi czy przypadkiem magowi nie wypadło złoto które znaleźli w chatce. Dobiegnięcie do bramy trwało nie dłużej niż 2 minuty, a Peanut choć starał się sięgnąć pamięcią na tyle daleko, na ile mu na to pozwalała, to nie przypominał sobie by kiedykolwiek dostał takiej adrenaliny i biegł tak szybko. A to przecież tylko horda wieśniaków uzbrojonych w pomidory i widły, do tego spasionych i tępych jak... strasznie tępych. Ale jednak horda.

[Hagnar Wildschwein]

Nie trzeba było powtarzać drużynie wybrańców, którzy ostatni wybiegli z sali obrad by sunęli ile sił w nogach do bramy, gdzie Zeleris i Peanut już czekali by ruszać dalej. W jednej chwili Zeyfar dopadł słupa opierając się o niego, a Masa wyrżnął orła na błocie ku uciesze Peanuta. Nie było jednak czasu, trzeba było wiać, ale...
\\Poczuliście wewnętrzną potrzebę uratowania Ociana, w końcu przyjął trochę ciosów za was

[Dragosani]

Zeleris, gdy ujrzał że jego kompani jako tako sobie radzą postanowił "pomóc" Ocianowi i pobrał nieco mocy. Wypowiedział zaklęcie Dużej Błyskawicy.
- Ruush Xuash, Upgrysh Izipash Elish Ilash! - celował w tłum oblegający Ociana. ÂŁaskawie sprowadził piorun nieco na bok, by nie poraził "towarzysza". Zbyt mocno. Następnie pędem ruszył ku bramie.

[Hagnar Wildschwein]

Osmoleni, brudni i podburzeni moralnie... Mimo to szczęśliwi, że mogli w końcu opuścić krainę degeneracji i zepsucia oraz wzajemnej zawiści. W ostatecznym rozrachunku w końcu przeszli próbę drużyny. Tak, zdecydowanie tak wyglądała piątka poszukiwaczy przygód wracających do swoich domów po długiej i wyczerpującej wyprawie. Nikt tak naprawdę nie wiedział co myśleli na początku o całej sprawie. Kto rzeczywiście wyczuł smród i gorycz zepsucia? Kto był zaślepiony złotem jak tamci wieśniacy? Nie odpowie na to pytanie ni bard, ni kobieta zostawiona w Chylicy Górnej na pastwę losu... Może kiedyś przy piwie wam opowiedzą ci podróżnicy o swoich czynach...
  Tymczasem wieśniacy popadli w nieznaną chorobę czy raczej uraz po zaklęciu pana Flamela. Rażeni błyskawicą, jeśli nie opuścili tego świata, to zgięli się jak jeden mąż i jedna żona w pół. Po kres zapewne taki schyleni chodzić będą. Poeta dopatrzyłby się tutaj ironii i pokuty, ale poetę zapewne zgładzono kiedy mówił im o wolności i rozumie.
  Na trakcie bohaterowie napotkali konia, tego samego, na którym przybył tu Zeyfar, teraz ssący palec, bo nadgryzł go poważnie kiedy gwizdał. Uśmiechnął się w duszy i on dosiadając wierzchowca.
  A cały horyzont zalany był poświatą płonącej strzechy.
  A cała wyprawa pokazała ludzkie dusze i ich zniewolenie.
  A cała drużyna stała się bogatsza o... i tego poeta nie dopowiedział.

WYPRAWA ZAKOÑCZONA
Nagrody w złocie:
Zeleris: 300 SZ
Zeyfar: 300SZ
Peanut: 300SZ
Ocian: 250SZ
Masa: 250SZ


Mam nadzieję, że pomimo kilku niedociągnięć, problemów i błędów wyprawa się podobała. Mam również nadzieję, że innowacyjny świat, otwarta fabuła i nowy model prowadzenia gry wynagrodzi wam negatywne odczucia.

I specjalne podziękowania dla Zelerisa i Peanuta, którzy wytrwali ze mną do końca, aby zakończyć tej nocy wyprawę .

Buziak dla Isentora, a za co... to on już wie .


Jeśli macie jakieś komentarze, sugestie, oceny to proszę pisać niżej. Mam nadzieję, że moderacja nie zabije nas na dyskusję .

[Gordian Morii]

Jeśli chodzi o talenty to postanowiłem, że:

Zeleris: otrzymujesz 1 złoty talent (z bonusem 2)
Zeyfar: otrzymujesz 1 złoty talent
Peanut: otrzymujesz 1 złoty talent (z bonusem 2)
Ocian: otrzymujesz 1 złoty talent (z bonusem 2)
Masa: otrzymujesz 1 złoty talent (z bonusem 2)

Ponadto MG prowadzący wyprawę za sposób w jaki to robił również zostanie nagrodzony 1 srebrnym talentem.

Amen

//: Jeśli ktoś się nie zgadza to proszę napisać obniżymy do 1(2) srebrnego.