Tajemnice Starożytnych III- Klucz Śmierci i Księga Potępionych.

[Mogul]

-No nieźle. Coś mi się zdaje że to nie będzie spacerek z górki...
Mruknął do siebie chłopak ale nie zamierzał się wtrącać do rozmowy...

[Hagmar]

-Z rozkazu przyjaciela pana Aragorna, Amchmeda ibn al-Rashida aep Sidda ibn Kalifa.

[Gordian Morii]

-Wydaje mi się, że jest to załoga statku, który przywiózł ze sobą Aragorn z jednej z podróży. Obecnie stacjonują w procie Atusel i z tego co ludzie mówią sprawiają czasem nie małe kłopoty przyczyniając się głównie do spadku liczby niewiast zachowujących cnotę aż do momentu zawarcia związku małżeńskiego. - rzekł elf uśmiechając się nieznacznie.

[Anette Du'Monteau]

-Dla mnie w porządku, wsparcie zawsze się przyda. Nigdy nie wiadomo co szykuje los, czy nie zaciera rączek z paskudnym uśmiechem na widok naszej grupy. Zwykła podróż dla niektórych może okazać się tą ostatnią i jednostronną. Słysząc słowa krasnoluda byłem nieco zdziwiony. Widzę baronie Aragornie, że twoje kontakty sięgają nawet mych rodzinnych stron.

[Hagmar]

-Zgadza się Magu, i cóż mogę powiedzieć...nudzi im się.
-Urodziłem się tam Zeyfarze, sześć wieków temu.

[Gunses]

- Jak żeś rzekł Gordianie? Mówisz, że naprzykrzają się naszym niewiastom - rzekł Gunses przez zaciśnięte zęby. Jego twarz przybrała bardzo nieładny wyraz. Oczy rozszerzyły się, usta przybrały pozycję gotową splunięcia. Wampir zwrócił się do Gordiana
- Tacy zawsze wchodzą w paradę. Im więcej nas jest, o tylu więcej trzeba będzie się troszczyć. Jeśli wejdą mi pod miecz, nie będę czekał, aż powiedzą kim są...

[Anette Du'Monteau]

-Urodziłeś się tam? Toż jesteś elfem przywódco, owszem znam kilka rodzin elfich mieszkających w Ishgar ale to wielka rzadkość. Może zechcesz mi opowiedzieć coś?

[Mogul]

-nie marnujmy może czasu. Zajmijmy się zadaniem. Po wykonaniu misji stawię wszystkim mocne piwo w karczmie ale teraz zajmijmy się zadaniem.
Pomyślał że mocnym piwem w końcu zwróci na siebie uwagę

[Hagmar]

-Innym razem, tu nie ma nastroju odpowiedniego na całą opowieść. Elf wyciągnął zza pazuchy mapkę.
-Ta czerwona kropka to prawdopodobna lokalizacja klucza, żółta to druga. Yarpen daj nam teraz 20 ludzi jako wsparcie. Mam dziwne przeczucie że się przyda. Jak ktoś ma jakiś genialny plan taktyczny nie wahać się. Może będzie się nadawał.

http://www.fotosik.pl/pokaz_obrazek/9342860d3454da9c.html mapka

[Anette Du'Monteau]

-Wstrzymaj konie młody przyjacielu, na piwo będzie czas, a klucz nie zając, nie ucieknie. Jeśli chodzi o taktykę... - mówiłem schodząc z konia - ...wydaje mi się, że tradycyjna kolumna będzie najlepsza. Ewentualnie kilku żołnierzy może utworzyć pięciokąt dla ochrony naszego mistrza magii. Innym wyjściem jest też żeby ludzie szli w formacji na kształt litery "T", wtedy nasz mag były gdzieś w trzonie. Można by też wystawić czujkę na przód pochodu, a żeby nas ostrzegła. Jak się już zabezpieczać to porządnie. Czyż nie hrabio Larkos?

[Gunses]

- Też uważam, że należy wysłać kogoś przodem - rzekł Gunses, po czym dodał - Znając życie, idąc pełną kolumną jesteśmy bardziej narażeni na zniszczenie, niż wędrując w rozsypce.

[Anette Du'Monteau]

-Ale tylko za sprawą magii. Taka czujka da nam przewagę i czas na przegrupowania czy też formację odpowiednią do sytuacji. Słyszałem, że Nieśmiertelni są w stanie wyczuć zagrożenie wcześnie, a każda sekunda może się liczyć.

[Mogul]

A już myślałem że powie o mnie...Uff
-To według mnie bardzo dobry pomysł

[Gordian Morii]

-To ja zaproponuję coś takiego. Wy pilnujecie mi konia a ja idę przodem sam. Jak coś napotkam na swej drodze wrócę nim do uszu naszego wampira doleci jakikolwiek odgłos kroków.- rzekł elf zwracając się do towarzyszów.
-Udam się tam w formie niewidzialnej acz wyczuwalnej dla człowieka. Mimo to wątpię by ktokolwiek wiedział o mojej obecności mimo, że będę spoczywał na jego ramieniu. Może tak być?

[Gunses]

- Proponujesz przemianę w kruka, Arcymistrzu?

[Anette Du'Monteau]

-Zejdź z konia chłopcze... - odezwałem się do Matizamona -...czas ruszyć na piechotę. Konia nie ma sensu pilnować mistrzu Gordianie skoro wszyscy je zostawiamy. Wydaje mi się, że pan Aragorn zadbał o ich bezpieczeństwo, więc bez obaw.
-A Ty młody przyjacielu rozluźnij się trochę, twoja powaga jest zrozumiała, jednak spięty żołnierz to bezużyteczny żołnierz. - powiedziałem klepiąc Matizamona po ramieniu.

[Gordian Morii]

-Tak myślałem o przemianie ale nie do końca chodziło mi o kruka.- rzekł elf -Kruk ma to do siebie, że rzadko lata nocą i ciężko mu będzie nie zwrócić na siebie uwagi gdy przypatruje się komuś kto nie powinien go interesować. Mój plan polega na przemienieniu swojego ciała w wiatr, dzięki czemu niewidoczny będę w stanie z wielką szybkością sprawdzić teren przed nami i równie szybko wrócić nie zwracając nawet na siebie waszej uwagi.

[Gunses]

- Gordianie, tłumaczysz mi metody działania zaklęć jak jakiemuś niezaznajomionemu prostakowi - rzekł uśmiechając się Gunses - Masz rację, wiatr będzie najlepszym ze sposobów. Ja i tak wolałbym zostać. Ktoś musi pilnować i chronić tych tutaj. Jest noc, większość jest zmęczona po całym dniu. W tej chwili mało można na nich liczyć...

[Anette Du'Monteau]

-Oczy kruków są zawsze na nas zwrócone hrabio Gunsesie. Nie musimy się martwić zbytnio. Ich krakanie usłyszmy w odpowiednim momencie. - powiedziałem wskazując na czubki drzew niknące w nocnej ciemności.

[Gunses]

- A niebo przeczesywane jest sektami skrzydeł nietoperzy. I je można usłyszeć, jeśli wytężyć słuch... - Wampir zwrócił się do Aragordna
- Co odpowiesz Elfie?