Polowanie na demona

[Sado]

- Ah, chłopcze. Nie liczy się tym kim jesteś z zewnątrz, ale tym kim wewnątrz. Byłem dostojny, dopóki nie zabrali mi moich 10 milionów, nie opłaca się być poważny, gdy w środku aż się gotujesz, od wieści, że idziesz coś poćwiartować i rozczłonkować. Dracony ponoć nienawidzą zabijać, tymczasem ja raduję się torturując wrogów... a zwłaszcza tych największych skurwieli - ludzi. Ale nie zagłębiajmy się w filozofię, jest robota do wykonania, demon do zabicia i pieniądze do zarobienia. Brakuje tylko jakiejś dziewicy.

[Gordian Morii]

Kto wie panie Sado co spotkamy na końcu drogi. A za to szyderstwo na temat waszej dostojności oczywiście przepraszam jeżeli wziąłeś je naprawdę do siebie. Prawdę mówiąc to sam wolę gdy ktoś "odstaje" od reszty. Oczywiście w pozytywnym tego słowa znaczeniu. Bez takich osób nasz świat byłby strasznie szary i ponury.- odpowiedział elf drakonowi.

[Hagnar Wildschwein]

Domenic wesoło przyśpiewywał gdzieś pośrodku kompaniji, a brzmiało to mniej więcej tak:
-Grabarze choleriarze
dupę wyprawili.
Szewcy scholerysyny
buty z niej zrobili-*.


*"Słownik polskich wyzwisk, inwektyw i określeń pejoratywnych" Ludwika Stomma \ oczywiście zepsute przez cenzora forumowego, ale co tam ;].

[Elrond Ñoldor]

- I do dupy - dokończył elf.
- Poza tym fajnie jak na świecie chodzą takie perełki. Zawsze można któremuś rzyć przestawić. Pośmiać się... Te Serail - powiedział do idącego na końcu uczestnika wyprawy.
- Coś taki niemrawy? Umarł kto? Zdradził? Okradł? A może chcesz nas skrytobójczo w nocy mieczem zachlastać, że tak od nas stronisz, co? - fantazjował elf.


*albo zaczerpnąłeś to z Narrenturm, przyznaj się

[Gordian Morii]

Widzę Domanicu że humorek dopisuje. - rzekł do krasnoluda elf klepiąc go w ramię. On to ma zawsze szczęście. Nawet ostatnio pierwszy mógł się przewieźć na Rohomorazie tak mu się podobało że aż musiałem interweniować bo by mnie do niego nie dopuścił.- śmiejąc się powiedział elf do reszty towarzyszy.

[Mantos]

- Sado, wiemy żeś cham i menda. Serail jest przygnębiony od czasu gdy Canisowe jądra uschły - powiedział Mantos
Po kilku godzinach doszli do celu. Ich oczom ukazało się spore wgłębienie w skale, które zapewne było wejściem do jaskini. Gdy podeszli bliżej nagle stamtąd wyszło dziesięć szkieletów
- No panowie, szykuje się walka


Nazwa: Szkielet



Opis: Ożywiony za pomocą czarnej magii kościotrup. Szkielet nie posiada mózgu, więc jest wykorzystywany przez swoich panów jako automaty spełniające ich rozkazy. .
Walka: broń biała
Nieumarły: Niepodatny na efekty wpływające na umysł, trucizny, uśpienie, paraliż, otumanienie i choroby. Nie wpływają na niego trafienia krytyczne i stłuczenia. Niepodatny na obniżanie wartości atrybutów, wysączenie energii. Ogromne obrażenia nie spowodują jego śmierci.
Technika: Szkielety nie mają żadnej techniki, po prostu bezmyślnie atakują dopóki nie zostaną zniszczone. Stopień zagrożenia zależy od ich wielkości.
Atrybuty: ---
Trofea: 15x Kość.

[Hagnar Wildschwein]

-Ja się tam nie noża obawiam lecz innego zbrodni narzędzia co z rzycią mocne powiązanie ma!- żartobliwie przedłużył słowa towarzysza swego krasnolud...
-A ty Gordianie zwyczajnie zazdrościsz, bo... ÂŁosz, ja chędożę! Trupaki! Dawaj ich! Nie dajmy się rozdzielić! Kupą kamraty!- krzyczał krasnolud dobywając toporu.


\\Przyznaje się ;]. Najgorsze jest to, że czekają na mnie Boży Bojownicy i Lux Perpetua, a muszę zgłębić po drodze Syzyfowe Prace...

[Gordian Morii]

Czyli z nimi tak jak z zombiakami? Odcinamy głowę i po problemie tak?- zapytał elf. Jednak nie czekając na odpowiedź chwycił za miecz (Ostrze Valfden 3) i zaatakował pierwszego z ożywieńców. Ten uzbrojony był w swego rodzaju pałkę którą od razu zaatakował elfa. Ten dzięki swojej zwinności uniknął ciosu i sam uderzył w jedną z kończyn szkieletu. Kość zatrzeszczała pod wpływem uderzenia i pękła. Nie czekając ani chwili Gordian uderzył ponownie tym razem poziomo celując w szyję przeciwnika. Słychać było cichy chrzęst a zaraz po nim odgłos turlającej się czaszki. No jeden z głowy -szepnął elf sam do siebie wycofując się do swoich towarzyszy.

10-1=9 szkieletów

[Hagnar Wildschwein]

-Toć elf jak widać wigorem nie grzeszy to i ja gorszym być nie mogę! Hragh! z potężnym impetem rzucił się na zbliżającego się doń truposza. Jeśli ktoś widział minę tego krasnoluda zaraz przed zadaniem cięcia przez żebra monstrum (uderzenie klasyczne, lewe) to z pewnością przestraszyłby się. Uderzenie przepołowiło bestyję na dwie części. Uśmiech pozostał...

9-1-8

[Gordian Morii]

Masz coś do elfów? Jak chcesz to gdy wrócimy do domu urządzimy sobie konkurs picia. Nie od dziś wiadomo że elfy mają dużo lepszą głowę niż krasnoludy- zawołał śmiejąc się do Domanica. Uniósł miecz i uderzył w szkielet który próbował zaatakować krasnoluda rozprawiającego się z innym ożywieńcem. Krasnolud poczuł tylko lekkie puknięcie w zbroję pałki szkieletu którą ów zgubił razem z ręką dzięki działaniu elfa. Kolejny cios został wymierzony w bark przeciwnika. Miecz elfa z wielką łatwością łamał kości szkieletu aż do momentu gdy ten upadł. Mocnym kopniakiem w czaszkę który spowodował całkowite rozbicie czaszki elf definitywnie skończył drugie życie szkieletu. A ty uważaj gdzie atakujesz. Kolejny raz cię ratować nie będę.- zażartował elf rozglądając się za kolejnym celem.

8-1=7

[Hagnar Wildschwein]

-O tak? Jesteś tego pewien kamracie? -rzekł do elfa Domenic. -Jeno wrócimy to się przekonamy! -O ile wrócimy, psia nasza mać pomyślał krasnolud odpychając nacierającego nań truposza wprost na...

[Gordian Morii]

... miecz elfa który chcąc nie chcąc musiał ratować skórę krasnoluda druzgocąc czaszkę szkieletu uderzając w nią swym mieczem. Widząc ostatnie odruchy swego przeciwnika elf odrąbał mu na koniec zmiażdżoną głowę. To by było na tyle- rzucił w stronę padającego szkieletu elf. Ty się tak mną nie zasłaniaj przecież z tą swoją siekierką to powinieneś siać śmierć i zniszczenie w szeregach armii ciemności a tutaj cały czas brudną robotę zwalasz na mnie.

7-1=6 szkieletów

[Hagnar Wildschwein]

-I znowu będziesz gwarzył wśród towarzystwa jaki to syn Zirgina jest nieuprzejmy? O nie mój przyjacielu, nie pozwolę- śmiejąc się rzucił krasnolud w zawirowaniu bitewnym.


///Pobrałem sobie Das Boot'a więc zerkać będe co jakiś czas, toteż nie wyruchajcie mnie w rzyc.

[Sado]

- Chyba sobie jaja robisz... szkielety? - westchnął Sado, wyjmując z pochwy srebrny miecz. Wywinął nim młynka, szukając przeciwnika. Jeden ze szkieletów podbiegłdo niego i uderzył od góry. Sado bez problemu zablokował cios i odbił go na bok, a następnie ciął od skosu (potężne uderzenie), odcinając rękę przeciwnikowi, a następnie dobijając go cięciem w głowę.
- Dobre na rozgrzewkę...


6-1=5 szkieletów

[Elrond Ñoldor]

Elf ziewnął, podrapał się w głowę.
- Ihigi - krzyknął. W prawej dłoni pojawiła się pulsująca kula energii, iskier i wyładowań elektrycznych.
- Ihigi! - krzyknął po raz wtóry. Na drugiej dłoni pojawiła się identyczna kula.
Elf wypuścił kule po kolei. Lewa poszybowała z dzikim świstem w stronę najbliższego szkieletu po którym zostało tylko trochę kręgosłupa i nogi. Druga poleciała w nogi innego szkieleta. Przez jakiś czas komicznie poruszał się używając rąk. Elf podszedł, wyciągnął miecz i odrąbał mu głowę.
- Zostały trzy...

5-2=3?

[Serail]

Serail wyciągnął swoją broń i z impetem uderzył szkieleta w tors (potężny cios), ten jednak zgrabnie uniknął ciosu i skontrował atak. Wampir nie czekając na dalszy rozwój wydarzeń odciął poczwarze głowę. Po czym powiedział.
-No chłopcy, tylko nie bawić mi się tutaj w nekrofilii...
3-1=2

[Elrond Ñoldor]

Elf podbiegł do jednego z ostatnich szkieletów, przeskoczył go robiąc salto, zrobił piruet i nakierował ostrze miecza na szyję szkieletu. Głowa odpadła, a reszta ciała uderzyła o ziemię.
- Ihigi! - krzyknął i po chwili świszcząca niebieskawa kula rozwalała głowę ostatniego szkieleta.
- Możemy ruszać dalej...

[Hagnar Wildschwein]

-Ano możemy, i tak uczyńmy! - rzekł krasnolud.

\\\Mają te szkielety ze sobą coś ciekawego? Broń, kasa, nie wiem?

[Mantos]

- Ehh, narwani jesteście - powiedział Mantos opierając się o miecz - Widocznie jesteśmy na miejscu - kontynuował - Dobrze idziemy do środka, ale najpierw musimy sobie skombinować jakieś pochodnie.
Elf podszedł do drzewa i zabrał jedną, dość grubą gałąź. Owinął ją płótnem i wyszeptał
- Osh Isarish Izqiash, Izqihuxuash Grash
W jego dłoni pojawiła się mała kulka ognia. Mantos zapalił za jej pomocą pochodnię.
- Weźcie sobie też po jednej - zakonnik zbliżył się do groty - Heh, tu jest dość stromo, widocznie demon urządził sobie legowisko w podziemiach

[Hagnar Wildschwein]

-I znów jaskinie- rzekł Domenic odpalając swoją pochodnię od Mantosa...